مدح و توسل به حضرت زینب (س) – ۱۴۰۰

مدح و توسل به حضرت زینب (س)

«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ المَعصُومِین عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ»

روی دست عاشقی هرگز ندیدم منصبی
هر کسی عاشق نشد اصلا ندارد مذهبی
عشق یعنی کیمیاگر عشق یعنی معجزه
مرگ یعنی زندگی بی عاشقی روز و شبی
آسمانِ عشق می ارزد به هر هفت آسمان
تا درخشان است در آن مثلِ زینب کوکبی
ای دل دیوانه خاک پای زهرا را ببوس
هر که این روزی ندارد تا بگردد زینبی
بنده آن شیر بانوی دلیرم که نشاند
حا و سین و یا و نون را همتش بر هر لبی
بانی سینه زنی و روضه و دم زینب است
این حسین تنها یک عاشق دارد آن هم زینب است

نور میبارد خدا کوثر به کوثر داده است
بر تمام آفرینش شور دیگر داده است
لرزه افتاده به جان ابتران رو سیاه
حق دوباره یک خدیجه بر پیمبر داده است
قدر زر زرگر شناسد قدر زینب را علی
دختر مرد آفرین را حق به حیدر داده است
هر چه در زهرا و حیدر هست را عینا خدا
بی برو برگرد بر این شیر دختر داده است
جای لالایی چرا زهرا برای زینبش
نغمه جانم حسین جانم حسین سر داده است
چشم ثارالله روشن آمده هم سنگرش
آمده سر حلقه جان بر کفان لشکرش

کس ندیده مثل زینب پای تا سر فاطمه
بعد زهرا هم به خانه داشت حیدر فاطمه
خُلق و خُویش مهربانیش حیا و عفتش
فاطمه در فاطمه در فاطمه در فاطمه
دشمنِ شیر خدا از غیرت او ذله شد
در نماز عشق کرده اقتدا بر فاطمه
دختری را مادری کرده است خیلی برتر از
مریم و آسیه و حوا و هاجر فاطمه
هر چه آمد بر سرش دست کسی معجر نداد
فخر بر زینب کند تا روز محشر فاطمه
هر زمانی که عقیله رو به رویش مینشست
خویش را از آینه میدید بهتر فاطمه

خَلقاً و خُلقاً همه گفتند زهرا منظر است
پس مزار زینب کبری مزارِ مادر است
عالمی محوِ کمال بی بدیل زینب است
عقل مینازد به خود وقتی عقیله زینب است
خوش به حال سوریه از او گرفته آبرو
خوش به حال علقمه ماهش کفیل زینب است
خوش به حال آن فدایی های مظلوم حرم
زنده جاوید شد هر کس قتیل زینب است
مژده آمد زائران کربلا را از بهشت
چایی شیرین موکب سلسبیل زینب است
این هزار و چارصد ساله خوده توحید هم
مات مات از جمله «هذا القلیل» زینب است

در مناجات سحر خوبان صدایش میکنند
عبد زینب هر که شد عبد خدایش میکنند
پنج تن مانند کعبه احترامش میکنند
عرشیان مانند ما سجده به نامش میکنند
آسمانی ها برای بردن دل از خدا
خاک بوسی کبوترهای بامش میکنند
شیرمردان شیر میگردند پای منبرش
مرد میدان ها تأسی بر قیامش میکنند
تا ابد اسلام پیغمبر بود ممنون او
تا قیامت قبله و قرآن سلامش میکنند
جمله جمله خطبه اش لرزه به دل ها مینشاند
کوفیان یاد علی با هر کلامش میکنند
اوست حیدر در کلام و در مرام و در قیام
پرچم حق داشت بر کف پا به پای چار امام

کیست این که شام را مردانه ویران میکند
عالمی را آتش عشقش گلستان میکند
یک جهان دارد اسیر اما اسیری میرود
جای او عرش و ولی رو بر بیابان میکند
با غل و زنجیر تازه آمده نه ذوالفقار
این زنی که این چنین مردانه طوفان میکند
کیست این که خالصانه پیش سنگ و کعب نی
یک تنه خود را سپر بهر یتیمان میکند
وقت آن گشته است تا ثابت کند پیغمبر است
رأس روی نیزه را قاری قرآن میکند
دست هایش بشکند آن که برای دِرهمی
قاری قرآن او را سنگ باران میکند
اینَ اکبر اینَ سقا قلب زینب شد کباب
قاری قرآن او تنهاست در بزم شراب

سر تو را به روی نیزه آشیان دادن
مرا به مجلسِ نامحرمان مكان دادند
جماعتی كه نمك خوردۀ علی بودند
به خواهرت سرِ بازارِ كوفه نان دادند

صبر از زبان عجز ثنا خوان زینب است
عقل بسیط، واله و حیران زینب است

درخطبه اش که کوفه از آن شد سکوت محض
گفتی که ممکنات همه به فرمان زینب است

ایوب صابر است ولیکن در این مقام
انصاف ده که ریزه خور خوان زینب است

________________________________________________

مدح و توسل به حضرت زینب (س)

امشب که از شکوفۀ باران لبالب است
امشب دلم به تاب و سرم گرم این تب است
شمع است و شاهد است و شرابی که بر لب است
شور است و مستی است و شبی عشق مشرب است
شامی که روشنایی روز است امشب است
امشب شب ملیکۀ دادار زینب است

این جلوه جلوه های شبی بی کرانه است
این جذبه جذبۀ حرمی پر نشانه است
این سجده سجده بر قدمی جاودانه است
این شعله شعلۀ نفسی عاشقانه است
از هر لبی که می شنوی این ترانه است
عالم محیط و نقطۀ پرگار زینب است

چشمی گشود و چشم شقایق به خواب شد
نوری دمید و قبلۀ هر آفتاب شد
سِّری رسید و معنی اُم الکتاب شد
زیباترین دعای علی مستجاب شد
زهراست این که در دل گهواره قاب شد
امشب تمام گرمی بازار زینب است

بر عرش دست سبز نبی تا که جا گرفت
نورش زمین و هرچه زمان را فرا گرفت
حتی بهشت سرمه ازآن خاک پا گرفت
از عطر دامنش همه جا روشنا گرفت
آئینه ای مقابل رویش خدا گرفت
تصویر جلوه های خدا وار زینب است

این کیست اینکه سجده کند عشق در برش
این کیست این که سینه درد در برابرش
این کیست این که از جلوات مطهرش
عالم نبود غیر غباری به محضرش
فرموده از برکاتش برادرش
آئینه دار حیدر کرار زینب است

سوگند بر شکوه دل مرتضایی اش
سوگند بر تقدس کرببلایی اش
سوگند بر نماز شب کبریایی اش
بر ریشه های چادر سبز خدایی اش
تا روز حشر کعبۀ ایثار زینب است

سر چشمه های پُر تپش کوهسار از اوست
دریا از اوست جذبه هر آبشار از اوست
تیغ کلام حیدری اش آبدار از اوست
آری تمام هیمنۀ ذوالفقار از اوست
تفسیر آیه های غم و انتظار از اوست
از کربلا بپرس علمدار زینب است

آن شانۀ صبور صبوری ز ما ربود
وان قامت غیور قیامت به پا نمود
یک شیر زن حماسۀ عباس را سرود
با دست خویش بیرق کرببلا گشود
بر بالهای زخمی اش افسوس جا نبود
غم را بگو بیا که خریدار زینب است

پشتش شکست بسکه بر او آسمان گریست
حتی به حال روز دلش بی امان گریست
آرام بین حلقۀ نامحرمان گریست
از خنده های حرمله و ساربان گریست
بر گیسوان شعله ور کودکان گریست
شرح حدیث کوچه و بازار زینب است

هرکی بغلش کرد صدایِ گریه ش قطع نشد .. تا ابی عبدالله دستانشُ بالا برد بدید خواهرمُ خودم آرامش کنم .. تا تو بغلِ ابی عبدالله قرار گرفت دیدن ارام چشمشُ باز کرد .. اول چهره ای که دید چهرۀ حسینش بود .. تا صدای گریه ش قطع شد دیدن ابی عبدالله خواهر رو به سینه چسباند .. این علقۀ قلبی و عاطفی شکل گرفت .. پنجاه و چهار سال از کنار هم جدا نشدن ..

تا نفس بر سینه و بر لب بود
دم حسین و بازدم زینب بود

________________________________________________

مدح و توسل به حضرت زینب (س)

الا که مقدم تو مژدۀ سعادت داشت
به خاک بوسی راهت فرشته عادت داشت

سلام بر تو که امّ المصائبت خوانند
چرا که غم ز ازل در دلت اقامت داشت

سلام بر تو و بر هر زنی که از آغاز
به پاس پیروی ات از حجاب زینت داشت

تو دست پرور آن مادر گران قدری
که قلب پاک پیمبر به او ارادت داشت

تو سر بر آینۀ سینه ای گذاشته ای
که بوسه گاه نبی بود و عطر جنت داشت

تو زیر سایۀ آن گلبُنی بزرگ شدی
که هر چه داشت شکوفایی از نبوت داشت

چه بانویی که پس از دختر رسول الله
به هر زنی که تصور کنی شرافت داشت

چه بانویی که صبوری نمود چون زهرا
چه بانویی که به قدر علی شهامت داشت

چه بانویی که ز فیض هدایت معصوم
مقام و منزلتی هم تراز عصمت داشت

چه بانویی که به حد کمال در همه حال
اراده داشت، وفا داشت، عزم و همت داشت

چه بانویی که به هنگامۀ اسارت هم
وقار داشت، حیا داشت، شرم و عفت داشت

چه بانویی که همه عمر در نیایش شب
هزار بار ز خود تا خدای هجرت داشت

چه بانویی که به همراه یک مدینه صفا
گلاب گریه و یک کربلا مصیبت داشت

چه بانویی که به خورشید خون گرفتۀ عشق
به قدر وسعت هفت آسمان محبت داشت

دل تو بود پر از التهاب شوق حسین
که لحظه لحظۀ عمرت از این حکایت داشت

حسین نیز به شایستگی نثار تو کرد
هر آن چه عاطفه و التفات و رأفت داشت

نبود حاجت بوسیدن گلوی حسین
حسین با تو هزاران هزار حجت داشت

حسین از تو جدایی نداشت در هر حال
مگر به خاطر اُنسی که با شهادت داشت

چراغ آخرتش باد شاعری که سرود
سه بیت ناب که دنیایی از طراوت داشت

«نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت
نه سید الشهدا بر جدال طاقت داشت

هوا ز جور مخالف چو نیلگون گردید
عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید

بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد
اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد»

ستارۀ سحر تو که روی خاک افتاد
هزار و نهصد و پنجاه و یک جراحت داشت

تو مثل حضرت صدیقه کوثر پدری
یگانه دختر اسلام پرور پدری
اگر چه شیر زنی مرد سنگر پدری
تو دختر پدری یا که مادر پدری
فرشته حور پری آدمیست حیرانت
تو کیستی پدر و مادرم یه قربانت

هنوز زنده ز صبرت قیام کربُبَلاست
خطابه های بلیغت پیام کربُبَلاست
هنوز مفتخر از تو امام کربُبَلاست
هنوز نام تو بالای نام کربُبَلاست
تو داده ای سپه کفر را به صبر شکست
تو تو صید بی سر خود را گرفته ای سر دست

این کشتۀ فتاده به هامون حسین توست
وین صید دست و پا زده در خون حسین توست

________________________________________________

مدح و توسل به حضرت زینب (س)

آنکه با عشق حسینی گشته همدم زینب است
آنکه بر سّر شهادت بوده مَحرم زینب است

آنکه شور افکنده با شور حسینی بر جهان
از ازل خو کرده با صد محنت و غم زینب است

آنکه نامش زین اَب خوانده رسول کردگار
چون نگویم من صفای اسم اعظم زینب است

آنکه بر خوانَد حدیث اُمّ ایمن بر امام
من به جرأت گویم آن زن هم حسین هم زینب است

آنکه کاخ ظلم و استبداد را با یک خطاب
کند و افکند از پی و بن ریخت بر هم زینب است

دامن شیر خدا بین، شیر زن میپرورد
در شهامت برتر از سارا و مریم زینب است

آنکه اندر مجلس گردنکشان قد کرد عَلم
چون حسین بر دشمنان یکدم نشد خم زینب است

با برادر درد دل میکرد این سان تا سحر
آنکه ریزد از فراقت اشک ماتم زینب است

وصف زینب را ز من مشنو بیا در کربلا
خود بین چون حامی ناموس عالم زینب است

ملجأ اهل حرم تا ظهر اگر عباس بود
شب نگهبان در کنار نهر علقم زینب است

پرچمت گر سرنگون شد من نگه میدارمش
غم مخور بعد از تو پشتیبان پرچم زینب است

منزوی هرگز مزن بیهوده لافِ عاشقی
این حسین تنها یک عاشق دارد آن هم زینب است

________________________________________________

مدح و توسل به حضرت زینب (س)

نشستم عشق را معنا كنم دل گفت يا زينب
نشستم ديده را دريا كنم دل گفت يا زينب
نشستم يادي از زهرا كنم دل گفت يا زينب
قيامت خواستم برپا كنم دل گفت يا زينب

زنی عاشق که زهرا گونه معنا شد قیامت را
و معصومانه بر دوشش كشد بار امامت را

همينكه لحظۀ از او نوشتن شد قلم لرزيد
از او خواندم هوا در دم نفس در بازدم لرزيد
به خود گفتم به سويش گام بردارم قدم لرزيد
حريمی محترم كز حرمتش صدها حرم لرزيد

خداوندا حريمی اينچنين را كيست سلطانش
هزاران جان فدای او هزاران تن به قربانش

نخوانش زينت بابا بگو جان علی زينب
نگو دختر بخوانش مرد ميدان علی زينب
سر و سامان مولا روح و ريحان علی زينب
علی دستان الله است و دستان علی زينب

علی را آنچنان در پوست و در خون خود دارد
كه گويا جسم زينب یک علی در كالبد دارد

سلام ای روز ميلادت هم اشك چشم ها جاری
سلام آموزگار عشق در آیین دلداری
تلاطم داشت بين چشم هايت شوق ديداری
و اين يعنی حسينت را تو خيلی دوست ميداری

هنوز ای خواهر عاشق نخوردی شیر مادر را
که می خواند طپش های دلت نام برادر را

كجا وصف كسی همچون تو در قاموسِ من باشد
كه مداحِ مقامات تو بايد پنج تن باشد
نگهبانان اجلالت حسين است و حسن باشد
كدامين زن شبيه تو چنين مردانه زن باشد

کدامین خشم در خود این همه احساس را دارد
و در پای رکابش اکبر و عباس را دارد

اگر در چشمت اقیانوسی از امواج غم داری
اگر حال پریشان، دست بسته، قد خم داری
همان دست کریمی که حسن دارد تو هم داری
و این یعنی برای دوست و دشمن کرم داری

به زیر دین الطاف تو و آلت همه سرهاست
کرامت کمترین کار شما خواهر برادرهاست

چنانکه جز علی نام پس از احمد روی لب نیست
پس از نام حسین اسمی به غیر از اسم زینب نیست
مثال عشق تو در هیچ دین و هیچ مذهب نیست
دلی غیر از تو از عشق حسین اینسان لبالب نیست

میان سینه ام شوری ز شعر منزوی برپاست
که این آقا یک عاشق دارد آن هم زینب کبراست

الا ای عقل مبهوتت الا ای عشق حیرانت
چگونه از تو بنویسم نگویم از شهیدانت
شهیدانی که گردیدند بی پروا به قربانت
که نگذارند بنشیند خطی بر کنج ایوانت

و ای کاش این شهیدان کربلا دور و برت بودند
در آن بی محرمی سربازهای معجرت بودند

مبین که کاغذ شعر من از این بند نم دارد
که مدح تو بدون روضه ات یک چیز کم دارد
چنان نام حسین بن علی نام تو غم دارد
دگر بر عهدهٔ من نیست، از اینجا قلم دارد…

دلم را می برد گویا دم دروازهٔ ساعات
میان خنده ها می ریخت اشک عمهٔ سادات

________________________________________________

مدح و توسل به حضرت زینب (س)

بهترین خواهرِ دنیا زینب
زهرۀ حضرت زهرا زینب
همه پستند و معلی زینب
همه خاکند و مطلا زینب
قبلۀ قبله نماها زینب

زده امشب به سرم شور نجف
پای من وا شده در طورِ نجف
منمُ و مستی انگورِ نجف
مات کرده همه را نورِ نجف
نور بخشیده نجف را زینب

شبِ یلدایِ علی گشته سحر
کوثر آورده به دنیا کوثر
حق مبارک بکند پیغمبر
رحمتِ خانه که باشد دختر
رحمتِ خانۀ مولا زینب

عشق تا روز ابد حیرانش
عقل آشفته و سرگردانش
صبر زانو زده بر عنوانش
کشتی کربُبَلا سکانش
نیست دستِ کسی، الاّ زینب

مردتر از همه در وقتِ جدال
کعبۀ حلم و حیا نفس کمال
پی توصیف مقامش همه لال
زینبی کیست خدای متعال
جبل الصبر خدا یا زینب

مانده در حسرت رویش خورشید
سخنش آیۀ قرآنِ مجید
پدری زینت اینگونه ندید
آنکه زد بر دهن شوم یزید
مانده‌ام بود علی یا زینب

دامنی قرص قمر پرور داشت
از رقیه چه کسی بهتر داشت
این سه ساله شرفی دیگر داشت
پرچم آل علی را برداشت
پس رقیه شده حالا زینب

گرچه او صابرۀعالم بود
تکیۀ محکم آقا هم بود
قدش از داغ برادر خم بود
محرم شاه، چه بی محرم بود
بی برادر شد و تنها زینب

روز و شب یادِ بیابان می کرد
گریه بر آن تن عریان می کرد
گله از خار مغیلان می کرد
یادِ ویرانه فراوان می کرد
ای فلک قهر شدی با زینب

ای فلک داغ برادر دیدم
شمر را دست به خنجر دیدم
گو چه بازار مکرر دیدم
من از اینها غم بدتر دیدم
شد تماشا به گذرها زینب

شنیدید؛ وقتی به دنیا اومد قنداقه‌ش رو دستِ امیرالمومنین دادند حضرت بوسیدش تبریک گفت تا پیغمبر آمد .. انقدر پیغمبر خوشحال شد تا این دختر رو دید .. بعد فرمود احترام این فرزند بر همه واجب است .. حاضرین به غائبین بگن احترام این خانم واجبه .. یا رسول الله کجا بودی ببینی مردم چه احترامی گذاشتن به این دختر .. الله اکبر .. یا صاحب الزمان .. فقط همینو بگم تنها زنی که تو اهل بیت سنگ باران کردن این خانم بود ..

امام صادق فرمود تا حالا از ما زنی اسیر نشده بود ..

یا اباعبدالله ..
عرض روضه‌م و از همه التماس دعا .. شهدامون ، حاج قاسم سلیمانی و شهدای سلامت همه فیض ببرن .. شنیدید در حال استراحت بود بی بی؛ یه لحظه چشمان مبارکش رو باز کرد دید ابی عبدالله ایستاده آفتاب به صورت خواهر نتابه .. صدا زد حسین جان، خدا سایه‌تُ از رو سرم کم نکنه .. یه روزی ام این خواهر تلافی کرد .. اومد تو گودی قتلگاه .. ایستاد تا آفتاب به بدن حسین نتابه .. اما نجیبا ریختن تو گودال انقدر زدنش .. ای حسین …

________________________________________________

سرود زیبا ویژه ولادت حضرت زینب (س)

عالِمۀ غَیر معلمه زینب
آبروی عالَم و آدم زینب
دخترِ دخترِ رسول خدا و
نمونۀ کامل فاطمه زینب

تو جان کلامی، تو ماه تمامی
تو مطلع فجر و، تو حُسنِ ختامی
تو شوق پیاپی، تو شور مدامی
تو زهرای دوم، زینت امامی

جلوۀ زهرا و حیدری، محو جمالِ برادری
روی تو، منتها به حسین، پس تو حسین مُکَرری

«عقیلةُ العرب یا زینب»

علی صبح سپیدۀ تو مبارک
قمر درخشیدۀ تو مبارک
رسول خدا میگه« فاطمه جونم!
قدم نو رسیدۀ تو مبارک»

چه شوقی چه شوری،چه شورِ حضوری
چه رود وسیعی،چه دریای نوری
اومده به دنیا، دنیای صبوری
دختر محبت، خواهر غیوری

نور تو فوق تصوره، از نور تو دو عالم پُره
هرکسی، حاجتی رو میخواد، اسم تو رو قسم میخوره

«عقیلةُ العرب یا زینب»

نفس حسین به نفس تو بنده
با لبخند رو لب تو میخنده
خدا شاهده که خواهری ارباب
خیلی خیلی شده به تو برازنده

ای حق و حقیقت، ای نور محبت
ای مِهرِ هدایت، ای مُهرِ عبادت
با تو معنا میشه، صبر در مصیبت
خطبه ی تو میشه، مصداق شجاعت

سیده عارفه عابده، فاضله کامله زاهده
دل شده، بی قرار حرم، روزی کربُبلا بده

«عقیلةُ العرب یا زینب»

________________________________________________

سرود زیبا ویژه ولادت حضرت زینب (س)

سلام ای ماه شبای تارِ، دو دنیا زینب، یا زینب
سلام ای راه، فضیلت دارِ، تولی زینب، یا زینب
عزیز شاهِ، جهان و یارِ، حسین یا زینب، یا زینب

زمین و زمون ؛ میخونن امشب
سلام بر حسین ؛ سلام بر زینب

احساسی تریم از
هر چی عاشقون است
تو این قصه لیلی
نقشش خواهرون است

همه حاجت ها، روا میشه با، نگاه زینب، یا زینب
پیشِ آقاشه، کسی که باشه، تو راهِ زینب، یا زینب
پُر از اسرارِ، پُر از سردارِ، سپاه زینب، یا زینب

بخونیم همه ؛ با هم زیر لب
سلام بر حسین ؛ سلام بر زینب

ای جان های عاشق
ای دل های بیتاب
این ذکر و بگیرید
دریاب دریاب دریاب جان ارباب

پَرِ پروازِ، شهادت بازِ، به نام زینب، یا زینب
سر و منصورِ، سراسر نورِ، قیام زینب، یا زینب
به قدری والاست، که میشه عباس، غلام زینب، یا زینب

عرش قلب زینب
سر تا سر حسینِ
حرف عشق از اول
تا آخر حسینِ

میگن عاشقا ؛ توی تاب و تب
سلام بر حسین ؛ سلام بر زینب

چشمۀ خِیراتی، چشمۀ برکاتی
خواهر حسنین، عمۀ ساداتی
جان و روح حسین، مُقتدای اباالفضل
اهلاً و سهلاً ، مرحبا مولاتي

جلوۀ قبله، جلوۀ صلواتی
جلوۀ ثقلین، نورِ در مِشکاتی
ماهِ آل علی، ماهِ خونۀ حیدر
اهلاً و سهلاً، مرحبا مولاتي

طایره ملکوت، ضامن عرصاتی
مَروه و عرفات، مَشعَر و میقاتی
عمۀ سجاد، عمۀ علی اکبر
اهلاً و سهلاً، مرحبا مولاتي

زمین و زمون ؛ میخونن امشب
سلام بر حسین ؛ سلام بر زینب

با یک نفس تمام جهنم شود بهشت
گویند اگر جهنمیان یک صدا حسین

________________________________________________

سرود ویژه ولادت حضرت زینب (س)

ستاره جلوه شده در دامن اُم ابیها
دیده گشوده به عالم حضرتِ زینب کبری

طلیعۀ نور خورشیدِ وفا از خانۀ مولا مبارک
خندۀ بر روی لبهای نبی و حیدر و زهرا مبارک
تولد بانوی صبر و شهامت زینب کبری مبارک

گوهر نایاب یا زینب کبری
خواهر ارباب یا زینب کبری

«کوثر زهرا یا زینب کبری ..»

وزد به وادی عشاق نسیم جنت الاعلا
رسد ز شهر مدینه شمیم جنت اعلا

ولادت روشنای چشم آل مصطفی بادا مبارک
ولادت او که باشد تشنه ی جام بلا بادا مبارک
ولادت مهربان یار شهید کربلا بادا مبارک

قبلۀ حاجات یا زینب کبری
عمه سادات یا زینب کبری

«کوثر زهرا یا زینب کبری ..»

خوشا خروش و سعادت شکوه فیض سعادت
به یا حسین و یا زینب خوشا جهاد و شهادت

تربت تو در نماز عشق ایمان بهر ما خاک ستوده ست
مرقد تو از برای ما بهشت و هستی و بود و نبود است
فتنۀ شام باعثش اسرائیل و آمریکا و آل سعودست

________________________________________________

سرود ویژه ولادت حضرت زینب (س)

دختر مولا اومده
زهره زهرا اومده
زینب کبری اومده
عشق عشق عشق به دنیا اومده

از روحِ علی الدوام
از پیغمبر و امام
جبراییل بخون برام
با تقدیم احترام

دختر مولا اومده
زهره زهرا اومده
زینب کبری اومده
عشق عشق عشق به دنیا اومده

از نورش مشخصه
سر تا پا مقدسه
بیتابِ برا حسین
از وقتی که می رسه

چشمه به دریا اومده
رمز تَولا اومده
مِهر مُعلّا اومده
عشق عشق عشق به دنیا اومده

دختر مولا اومده
زهره زهرا اومده
زینب کبری اومده
عشق عشق عشق به دنیا اومده

جبراییل سبو گرفت
پیغمبر وضو گرفت
اومد اونکه عفت از
اسمش آبرو گرفت

لیلیِ لیلا اومده
درمونِ دردا اومده
جلوه سَینا اومده
عشق عشق عشق به دنیا اومده

دختر مولا اومده
زهره زهرا اومده
زینب کبری اومده
عشق عشق عشق به دنیا اومده

حقّ عشق ادا میشه
هر سنگی طلا میشه
هر جا اسم تو میاد
قلبم کربلا میشه

آیتِ عُظما اومده
عالیِ اعلا اومده
نور مُصلّا اومده
عشق عشق عشق به دنیا اومده

دختر مولا اومده
زهره زهرا اومده
زینب کبری اومده
عشق عشق عشق به دنیا اومده

از روحِ علی الدوام
از پیغمبر و امام
جبراییل بخون برام
با تقدیم احترام

از نورش مشخصه
سر تا پا مقدسه
بیتابِ برا حسین
از وقتی که می رسه

جبراییل سبو گرفت
پیغمبر وضو گرفت
اومد اونکه عفت از
اسمش آبرو گرفت

لیلیِ لیلا اومده
درمونِ دردا اومده
زینب کبرا اومده

دختر مولا اومده
زهره زهرا اومده
زینب کبری اومده
عشق عشق عشق به دنیا اومده

________________________________________________

سرود ویژه ولادت حضرت زینب (س)

نگاه کن که از آسمون پیک امید رسیده
نگاه کن که محشر شده سر زده باز سپیده

دلبر دلها، زینتِ بابا
خواهرِ شاه و دختر زهرا

چه وقاری شکوه و جلالی
چه بهاری چه رودِ زلالی

«زینب، مليكة السماء …»

ببین اشک شوق حسین مثل بارون می باره
میگه زیر لب با حسن زینبم تا نداره

بال فرشته زیر قدم هاش
جون حسینش بسته به چشماش

چه نگاهی که مست حسین
دو تا دستاش تو دست حسین

«زینب، مليكة السماء …»

مسیر حرم تا حرم بهترین راه عشقه
اخه جاده کربلا از مسیر دمشقه

حکم شهادت بسته به امضات
داری فدایی عمه سادات

حرمت در پناه ابالفضل
همه ایران سپاه ابالفضل

«زینب، مليكة السماء …»