شعر شب شهادت امیرالمومنین (ع) سروده استاد زارع شیرازی ۱۲ فروردین ۱۴۰۳
متن شعر شب شهادت امام علی (ع)
علی رفت و جهان بی علی ماند
فلک . داغش به قلب شیعه بنشاند
ندای فزت گفت و پر کشیده
علی در این جهان خوبی ندیده
وصی مصطفی بس رخت بسته
به سوی کوثر پهلو شکسته
بگفتا مرگم از سیف عدو نیست
از این زهر و ز دست کینه خو . نیست
بوالله مرگ من در کوچه ها شد
همان وقتی که زهرایم فدا شد
همان موقع که محسن . پر کشیده
و زهرا خورده از دشمن . کشیده 😭
(این بیت فقط در مجلسی که بسیار حال گریه دارند خوانده شود وگرنه خیر)
رخش نیلی و پهلوها شکستند
و دستانم میان کوچه بستند
همان وقتی که زینب جیغ میزد
حسینم شاه مکتب . جیغ میزد
همان موقع که زهرایم زمین خورد
عزیزم کل دنیایم زمین خورد
همان موقع . میان کوچه . مردم
چقدر از داغ زهرا . غصه خوردم
همینک میروم در نزد زهرا
علی با فاطمه معشوق یکتا
چه دیداری شود امشب برایم
شنو یا فاطمه صوت و ندایم
و امشب درد دلها با حسن کرد
چه غمها با دل آن پرمحن کرد
به عباسش بگفتا ای صلایم
بمان همراه شاه کربلایم
حسینم کربلا یاور ندارد
و زینب بنگرد که سر ندارد
عزیزم زینبم صبری نشان کن
غمت را از عدوی کین نهان کن
ببینی راس بی تن از حسینت
نماند پیکری بر نور عینت
دو دستان اباالفضلم فدایت
حسینم ای شهنشاه ولایت
عزیزم زینبم رفتی اسارت
به زندان ها روی نه هیچ عمارت
تو بر زهرای اطهر نائب هستی
تحمل کن اگر از غم شکستی
تحمل کن عزیزم زینب من
به صبرت زنده گردد مکتب من
ندای زارع شیراز . حیدر
علی ای حجت یزدان داور
لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی در تلگرام