شعر ولادت امام حسن مجتبی (ع) سروده استاد زارع شیرازی ۲۸ فروردین ۱۴۰۱

متن شعر ولادت امام حسن مجتبی (ع)
پسرِ پادشهِ عرشِ ولایت آمد
بر دل شیعه ی حق.پرچم و رایت آمد
مادرش سیّده ی جمع زنان… فاطمه است
پدرش شیرخدا . حیدرِ بی واهمه است
پسرِ اولِ زهراست حسن …ابن علی
در رخ و روی . چه غوغاست حسن …ابن علی
او امامست چونان حیدر کرار . علی
دلبرِ دل شده چون سَروَر و سالار . علی
متولّد شد و سردار به دلهاست حسن
رُخَش آرامِ دل زینب کبراست حسن
کَرَمِ خَلق . گدایِ درِ بیتش باشد
نامِ حُبِّ علوی. سر درِ بیتش باشد
او کریمست کریم بن کریمست حسن
علّتِ خِلقتِ جنّاتِ نعیمست حسن
دستگیری کن از این دل که گدایت هستم
عاشقت هستم و من عبد سرایت هستم
شکر حق دارم از این نام که بر من باشد
نامم از نام قشنگ تو مُبَرهَن باشد
نورِ زیبای خودت را به دلم می چینی
عاشق و مست تو هستم تو فقط میبینی
یا حسن. دست من و دامنت ای شاه کریم
لطف کن. نور بده ای مهِ انوارِ رحیم
نور و رزق و همه حاجات دلم در دستت
من و این قلب و تمامیّت من. سرمستت
روزِ میلاد تو ای حضرتِ آقام حسن
حسنِ زارعِ شیراز بگوید تویی مولام حسن
1- تنها دیدگاه هایی که با زبان فارسی نوشته شوند منتشر خواهند شد.
2- دیدگاه هایی که خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، تائید نخواهند شد.
3- از نوشتن دیدگاه هایی که ارتباطی با این مطلب ندارند خودداری کنید.