اشعار وفات حضرت ام کلثوم (س) سال ۱۴۰۰

شعر وفات حضرت ام کلثوم (س) و مصائب شام

آه زینب باز هم باید عزاداری کند
ام کلثومم که بعد از تو مرا یاری کند؟

آه ای آیینه ی زینب در عالم الوداع
مونسم ، دلگرمی ِ پنجاه سالم الوداع

رفتی و من همچنان با کوه غم ها مانده ام
ای عصای دست زینب ، دست تنها مانده ام

محرم اسرار من ، دار و ندارم ، خواهرم
با که بعد از تو کنم گریه برای مادرم ؟

شاهد خون گریه ی مسمار آن در الوداع
میزبان آخرین افطار حیدر الوداع

ای دل ِ از دست این دنیا پریشان الوداع
شاهد پیری ِ آنی ِ حسن جان الوداع

آه پاره معجر شام غریبان الوداع
بی برادر مانده در بر و بیابان الوداع

من خبر دارم چه آمد بی حسینم بر سرت
من خبر دارم چه کرده کعب نی با پیکرت

آه خواهر حرمت ما بی برادر ها شکست
پیش سرهایی که شد نیزه نشین، سرها شکست

در بنی هاشم کسی جز ما اسارت دیده بود ؟
در بنی هاشم کسی چون ما جسارت دیده بود ؟

خواهرم ما دو علی را دست بسته دیده ایم
هیجده دسته گل ِ در خون نشسته دیده ایم

ما دو تا را که ندیده بود حتی آفتاب
همسفر با حرمله کردند آن هم بی نقاب

ای بمیرد حرمله از عمر سیرت کرده است
دوری شش ماهه ، این شش ماهه پیرت کرده است

شیر دخت ِ شیر یزدان شد غرورت پایمال
ای زبان آن اراذل های شام و کوفه لال !

مُردم و زنده شدم آن لحظه که شمر لعین
زد سر دروازه ی ساعات رویت را زمین

ای بهاری که شدی رنگ زمستان الوداع
ای شنیده طعنه ها در بزم مستان الوداع

پا به پای من کشیدی ، درد پشت درد آه
نان خیراتی غرورت را به جوش آورد آه

شاعر:محمد حسین رحیمیان

______________________________________________________________

شعر وفات حضرت ام کلثوم (س) و مصائب شام

کمتر کسی‌ست در غم من انجمن کند
از من سخن بیاورد، از من سخن کند

«دل‌های جمع را کند آشفته یاد من
راضی نمی‌شوم که کسی یاد من کند»

یاد آورم ز قاسم و عبّاس و اکبرم
چشمم نظر چو بر گل و سرو و سمن کند

غوغای کربلا، غم کوفه، حدیث شام
جان بر لبم رسانَد و خون، قلب من کند

ما را خرابه، جای شد و هیچ کس نگفت:
باید که لاله جلوه به صحن چمن کند

از بازگشتمان به مدینه کنایتی‌ست
هر کاروانِ خسته که رو در وطن کند

بار مرا اگر چه اجل بسته است و باز
خوش روبه‌رو مرا به حسین و حسن کند

شرمندۀ محبّت زینب شوم که آه!
باید دوباره جامۀ ماتم به تن کند

وقتی کفن برای من آماده می‌شود
او باز گریه بر بدن بی‌کفن کند

شاعر:جواد هاشمی

______________________________________________________________

شعر وفات حضرت ام کلثوم (س) و مصائب شام

هرچند درک‌ ناقص ‌تاریخ کافی نیست
در اینکه حق با توست ‌اما اختلافی ‌نیست

معنای اینکه عده‌ای حق را نمی‌بینند
جز گم‌شدن در یک مسیر انحرافی نیست

باید علی ‌گفت ‌و علی ‌خواند و علی ‌فهمید
فرصت ‌برای ‌گفتن‌ حرف اضافی نیست

کم‌ نقره‌داغش ‌کن‌ ترک‌هایی ‌که ‌در کعبه‌ست
پیش ‌دهان ‌دشمن حیدر شکافی نیست

هذیان ‌نگویید! ‌ازدواج نور با ظلمت
چیزی ‌به‌جز فکر و خیال ‌و قصه‌بافی نیست

بنت‌الهدی در بیت گمراهی معاذالله!
آن وقت می‌گویند باورها خرافی نیست

زخمی اگر خوردید چوب کفرتان بوده
چسباندن‌ این ‌وصله‌ها راه تلافی نیست

حسن‌ختام این غزل با تیغ در راه است
وقتی برای دست بردن ‌در قوافی نیست

شاعر:ابوالفضل مبارز

______________________________________________________________

شعر وفات حضرت ام کلثوم (س) و مصائب شام

چه خوب آموختی تحت لوای مادرت باشی
تمام عمر زیر سایۀ تاج سرت باشی
صدف باشی و بی‌اندازه فکر گوهرت باشی
خودت می‌خواستی تحت‌الشعاع خواهرت باشی

نوشتی در کتاب فاطمیون خط به خط زینب
قدم برداشتی گفتی فقط زینب فقط زینب

مدینه از حسن هم یک نفر مظلوم‌تر دارد
همان خواهر که از حال دل خواهر خبر دارد
فدای ام کلثومی که فرمان از پدر دارد
که جای خویش زینب را همیشه در نظر دارد

برای یاری زهرا، دو دم را مرتضی آورد
علی م