اشعار استاد زارع شیرازی – شهادت امام محمد باقر (ع) سال ۱۴۰۰

متن شعر استاد زارع شیرازی – شهادت امام باقر (ع)

باقرآل عبا کشته شد از زهر جفا
سمّ شده کاری و نادیده در این دهر. وفا

زین اسبست چه آغشته بر این زهر ای وای
زهر کینه ست چه کاری ست به جسم و نی و نای

روضه ات روضه ی آن عصر عطش هست نه این
داغ تو داغ اسیری ست نه این زهرِ به زین

پنج ساله سر ببریده ی آقا دیدی
کربلا ناله ی آن دخترکان بشنیدی

عمه ات ناله زنان . خیمه و آن شعله ی نار
گفت دارم به همین آتش کین. یک بیمار

دامن دختر ارباب که آتش بگرفت
دل آن زینب بیتاب چه اتش بگرفت

راس کل شهدا بر نی و چشمانت دید
زینبی گریه کنان. دیده ی گریانت دید

و ربابست ز داغِ علی اصغر . نالان
وسُکَینِه که کند گریه به علقم ای جان

میدویدی تو بهمراه اسیران بر خار
گریه کردهمرهتان خارِ مغیلان بر خار

گریه ی حضرت عباس به نیزه دیدی
صوت فریاد رقیه ز غمش بشنیدی

عمه ها را چو ببستند به آنسوی طناب
چشم زینب چه گواهست بر آن اشک رباب

طبل بر شادی این داغ.؟؟ چه طبلی بوده
ریسمان بر اسرا بست چه حبلی بوده

زینب و داغ امیرم بفدایت بشوم
باید از غصه بمیرم بفدایت بشوم

کاش تا اشک تو را دیده نبیند زینب
کاش از دیده ی تو غصه نچیند زینب

ای امان از دل تو عمه ی دلها زینب
تو نصیبم بنما کرببلا یا زینب

من اگر از غم دوری بدهم جان . نه عجب
دل میان حرم و جسم به ایران نه عجب

دیده ی زارع شیراز گواه غم توست
من اگر ساکن عشقم ز پناه ِ غم توست

 

لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی