متن و سبک نوحه ورود اهل بیت (ع) به شام

نوحه ورود اهل بیت (ع) به شام

پر ازدهام است،دروازه ی شام
شد کار مردم،شادی و دشنام
امان از شام۴

بسوزد از غم،دل اسیران
به روی نیزه،سر شهیدان
امان از شام۴

خونین دل از غم،شد ام کلثوم
سرش به نیزه،امام معصوم
امان از شام۴

دستان بسته،در غم نشسته
از جور دشمن،دل ها شکسته
امان از شام۴

زینب شد از غم،قامت خمیده
بر روی نی بود،سر بریده
امان از شام۴

ظلم فراوان،در شام ویران
ای وای از این غم،شد بر اسیران
امان از شام۴

سکینه سوزد،زین ظلم و بیداد
شد دیده گریان،امام سجاد
امان از شام۴

امام سجاد،خون شد دل او
دشمن شرر زد،بر حاصل او
امان از شام۴

در شام ویران،شد روزشان شام
زدند بر آنان،سنگ از لب بام
امان از شام۴

دشمن یتیمان،را بی بهانه
گه کعب نی زد،گه تازیانه
امان از شام۴

در شام ظلم و،کینه فزون شد
از استقامت،دشمن زبون شد
امان از شام۴

_______________________________________

نوحه ورود اهل بیت (ع) به شام

وارد شده در شام ویران
محمل کاروان ایمان
خون شده قلب این اسیران
امان ز ظلم مردم شام۳

پر شده دروازه ی ساعات
در سوز و غم روح مناجات
خون شد دل عمه ی سادات
امان ز ظلم مردم شام۳

در کاروان غم حجله بسته
بر روی محمل ها نشسته
با دل خون قلب شکسته
امان ز ظلم مردم شام۳

غرق ستم شام بلا بود
سرها به روی نیزه ها بود
در کاروان سوز و نوا بود
امان ز ظلم مردم شام۳

اهل حرم همه عزادار
بر روی نی رأس علمدار
کرب و بلا گردیده تکرار
امان ز ظلم مردم شام۳

در شام غم چه وحشیانه
بر کودکان زدند نشانه
با کعب نی با تازیانه
امان ز ظلم مردم شام۳

نامردمان از ظلم و کینه
بر سر نی ماه مدینه
زد بر سر و سینه سکینه
امان ز ظلم مردم شام۳

بر اهل بیت از مردم شام
زخم زبان بوده و دشنام
سنگ ستم از روی هر بام
امان ز ظلم مردم شام۳

_______________________________________

نوحه ورود اهل بیت (ع) به شام – ۹۸

شام غم گشته هویدا خدایا چه کنم
درد دل را کنم انشاء خدایا چه کنم

کاروان اسرا آمده در شام خراب
دیدن شهر چراغان دلشان کرده کباب
همه در هلهله و نغمهً دف . چنگ و رباب
نیست و کس تن یاری شان را بکند بهر ثواب

شام غم گشته هویدا خدایا چه کنم
درد دل را کنم انشاء خدایا چه کنم

چه شده بر لب مردم خنده و هلهله است
دست زنهای اسیر و بچه ها سلسله است
این همه مرد و زن شام رخت نو کرده به تن
مگر عید آمده اینجا این همه غلغله است

شام غم گشته هویدا خدایا چه کنم
درد دل را کنم انشاء خدایا چه کنم

شام ای شام بلا این رسم مهمانی نبود
بیوفائید و عجب یک تن تان هانی نبود
همه تبریک به لب وای به شما روز جزا
یک نفر زین همه خلق آدم ایمانی نبود

شام غم گشته هویدا خدایا چه کنم
درد دل را کنم انشاء خدایا چه کنم

دست و پای حجت حق بسته گشته به طناب
دل زینب زین الم گردیده محزون و کباب
شام ویران تا ابد گردی از این ظلم تو خراب
حرف حق است و کلامم باشد از روی حساب

شام غم گشته هویدا خدایا چه کنم
درد دل را کنم انشاء خدایا چه کنم

آل پیغمبر و این ظلم و جفا از چه بود
سنگ از بام و سر آل عبا. از چه شود
شادی و هلهلهٔ آل زنا از چه بود
زینب و کنج خرابه شده جا از چه بود

شام غم گشته هویدا خدایا چه کنم
درد دل را کنم انشاء خدایا چه کنم

_______________________________________

نوحه ورود اهل بیت (ع) به شام – ۹۸

اینجا چه شهری است بوی غم و بلا میاد
از در و دیوار رنج و درد و جفا میاد
هر سو بنگری هلهله و غوغابه پاست
ناله از طفلِ غمین و بی بابا میاد

این زمین یارب شام بلاست
واویلا اینجا پر از جفاست
واویلا غریب مولا حسین ۲

مردم این شهر گمونم که دین ندارند
سر بریده روی نیزه ها میزارند
از بالای سنگ میزنن سرِ اسیر
دل خواهر غمدیده را درد میارند

این زمین یارب شام بلاست
واویلا اینجا پر از جفاست
واویلا غریب مولا حسین ۲

این دیار همه لباس نو دارند به تن
مگر عید اومد تبریک میگن ازمرد و زن
دست اسیرا بسته شده با یک رسن
آل مصطفی با دلی پر رنج و محن

این زمین یارب شام بلاست
واویلا اینجا پر از جفاست
واویلا غریب مولا حسین ۲

یک پیره زنی سنگی گرفته با غضب
زده بر سر حسین زهرا وا عجب
افتاده زمین سر عزیز فاطمه
وای و از دل خواهری که دیده تعب
این زمین یارب شام بلاست
واویلا اینجا پر از جفاست
واویلا غریب مولا حسین ۲

ای شام بلا جور و جفا کردی عیان
خون کردی دل آن خواهر بی خانمان
دادی خرابه منزلشان به روزگار
زبان قاصر است تا که کند این غم بیان
این زمین یارب شام بلاست
واویلا اینجا پر از جفاست
واویلا غریب مولا حسین ۲