متن و سبک زمینه شب پنجم محرم

زمینه شب پنجم محرم

خودم دیدم ، با این چشمام
هرچی که گذشت بتو ته گودال
خودم دیدم ، با این چشمام
میرفتی زیر مشت و لگد از حال

خودم دیدم ، زمین خوردی
زیر لب اسم مادرو میاوردی
خودم دیدم ، ته گودال
عمو غصه ی خیمه هارو میخوردی

زیر آفتاب میسوزه تن تو سایبونم من
خیالت جمع تا جون دارم پیشت میمونم

نمیذارم یک مو از سرت کم شه
اگه دستام واسه ی تو قلم شه

أباعبدالله حسین یاثارالله

بند دوم :

عمو پاشو ، دلا سنگه
کسی برای تو دل نمیسوزونه
اگه عالم باتو بد شن
خیالت جمع عبدالله میمونه

مثل بابام حسن هستی
رو زانوی تو بزرگ شدم مولا
مگه میشه ، برم خیمه
تو رو تنها بذارم عمو تو صحرا

گره خورده دست من عمو به سینه ی داغت
بذار من هم لاله ای بشم گوشه ای از باغت

بلاگردونه عموشه عبدالله
زره نیست قدش بپوشه عبدالله

أباعبدالله حسین یاثارالله

بند سوم :

خودم دیدم ، ته گودال
سره بریدن سر عمو جنگه
یعده با ، نی و تیرن
میون دامنای عده ای سنگه

خودم دیدم ، زمین افتاد
عمامه از سرت با نعره ای وا شد
عمو زخمایی که داشتی
رو پیشونیت حالا دیگه پیدا شد

دیگه امیدم داره میره با حال تو از دست
خداروشکر میکنم هنوز عموی من زندست

دیگه وقتش شد فدات شه عبدالله
خونش رو سینت بپاشه عبدالله

أباعبدالله حسین یاثارالله

__________________________________________

زمینه شب پنجم محرم

عمه بیا بریم کنار گودال
داره میره عمو دیگه از حال
دیدن عمو دیگه کسی نداره
داره میشه با چکمه ها لگد مال

گرفته دورشو حرومی
شلوغ شده میون گودال
عمه بیا بریم کنارش
نشه زیر مرکبا پا مال

دستم رو ول کن عمه
تا بال و پر بگیرم
بالا سرِ عمو من
دستو سپر بگیرم

بند دوم :

ای وای عمو چرا بی سایبونی
خاکی شدی اینجوری غرق خونی
من یادگار مجتبام عمو جون
نمیذارم زیر پاها بمونی

یکی با خنجرش رسیده
یکی با نیزه هاش دویده
یکی برا انگشت و یکی
برا سرت نقشه کشیده

پیش تو خوردن آبو
این لبهارو ندیدن
وقتی رسیدم اینجا
که خنجرو کشیدن

بند سوم :

یکی لگد زد اینجوری شروع کرد
نگم چه جور پیکرو زیر و رو کرد
من بودم و یکی جلو چش من
خنجرشو تو حنجر عمو کرد

اون اومد و منم رسیدم
نعره زد و نعره کشیدم
یجوری زد توی سرم که
عمو دیگه چیزی ندیدم

خنجر کشید و من هم
دستو سپر گرفتم
یه دستو رو گلوتو
یکی روو سر گرفتم

ای وای عمو حسینم

__________________________________________

زمینه شب پنجم محرم

بند اول :

دنیا برام تنگه دیگه میخوام رها شم
میخوام که از این جسم خسته جدا شم
آخر راه من شاید همینجا باشه
خواست خدا بود راهی کرببلا شم

جلو چش من
بهش جسارت میکنن
دارن عمو رو
توی یه گودی میبرن
طاقت ندارم
عمومو رو خاکا میکشن

دورش شده آشوب و همهمه
اینجا دیگه آخر راهمه
یا میارم عمو رو با خودم
یا روی سینش قتله گاهمه

بند دوم :

عمه میبینی که یه لشکر روبروشه
میترسم از اینکه با پاها زیر روشه
یکی با خنجر اومده داره میخنده
گمون کنم تو فکر رگهای گلوشه

یعده دارن
دور عمو میچرخن چرا
اروم ندارم
چقد زیاد شدن نیزه ها
دستمو ول کن
نزار که دیر شه تورو خدا

اونا یه لشکر عمو یک نفر
افتاده رو خاک عمو بی سپر
همیشه بش میگفتم ای عمو
هرجا میخوای بری منم ببر

بند سوم :

عموی مهربون من چقد غریب شدی
تنهایی گیر اوردنت با خنجر اومدن
فقط سوالم اینه که برای کشتنه
یه تشنه ی زخمی چرا یه لشکر اومدن

جرمت چیه مگه
تو رو چرا دارن میزنن
سپر میشم ولی
از همه جا دارن میزنن
تو ذکر میگی اونا
هم با عصا دارن میزنن

فقط میتونم دست رو حنجرت
بگیرم آخه قاتلت رسید
مثل علی اصغر منم میشم
رو سینه ی تو آخرین شهید

__________________________________________

زمینه لطمه زنی حضرت عبدالله بن حسن (ع)

بند اول :

چه به هم ریختنت عموجون
زیر پا موند تنت عمو جون
شده دعوا میونه این قوم
سر پیرو هنت عمو جون
….
تنه تو زخمیه نیزه هاس
روی پهلوت جای چکمه هاس
زینت دوش مصطفایی
جای تو کی زیر دست و پاس
….
برای حنجرت
به پای حنجرت.
می دم سرم عمو عمو عمو عمو
به خاطر گلوت
برای تار موت
می دم سرم عمو عمو عمو عمو
….
سیدنا المظلوم سیدنا العطشان
سیدنا الغریب غریب غریب

بند دوم :

زخمی از تیر و نیزه هایی
بمیرم زیر دست و پایی
یکی روی تنت راه می ره
پر از رده چکمه هایی
….
عقده از سینه خود وا کرد
نیزه شو تو تن تو جا کرد
پیشه چشمای عمه زینب
تن تو پشت رو با پا کرد

ببین چشه ترم.
منت بزار سرم
عمه بزار برم برم برم برم
می بینی مضطرم
ای همه باورم

عمه بزار برم برم برم برم

سیدنا المظلوم سیدنا العطشان
سیدنا الغریب غریب غریب

__________________________________________

زمینه شب پنجم محرم

بند اول :

لحظه ی اخره
پسر حسن تو  راهه
بی قراره که عموش
توی گودال بی پناهه
میبینه روبروشو/ بهترین آرزوشو
نمیتونه ببینه/ تنهاییه عموشو
چشماش یه چشمه خونه
واسه عموش گریونه
با ذکرِ حیدر حیدر
داره رجز میخونه
ای زاده بحر کرم، ای جان، ای جان
ای بچه شیرِ پُر جَنم، ای جان، ای جان
ای جان ای جان

بند دوم :

زاده مجتبی ست
دلاوریاش قشنگه
پا به پایِ عموش هِی
باشور وجنم می جنگه
جای باباش می جنگه/دلش دوباره تنگه
رویِ سرش بارونه/نیزه و تیر و سنگه
شیرِ و جنم داره
شاگردِ علمـــداره
مثلِ باباش، تو قلبش
دریای کرم داره
ای حاصلِ عمرِ حسن،ای جان، ای جان
ای نوگلِ باغ و چمن،ای جان، ای جان
ای جان ای جان

بند سوم :

حرمله با یه تیر
عموشو گرفت نشونه
می ره باز که سپر شه
کاشکی بشه و بتونه
چه کرده تیر با بازوش/چه کرده پا باپهلوش
که می شینه به زحمت/رو کنده ی دوزانوش
صوتِ عموش تو گوشش
دستِ باباش رو دوشش
خورشید، تویِ قتلگاه
چسبیده به آغوشش
ای غرقِ خون ،پورِ حسن،ای وای ای وای
سربازِ شاه بی کفن،ای وای ای وای
ای وای ای وای

__________________________________________

زمینه شب پنجم محرم

بند اول :

پای پیاده دویدم توی میدون
وقتی که دیدم شده حالت پریشون
طاقت بیار که دارم ‌میام‌ عموجون

میخوام ‌عاشورای ‌تو باشه‌ توو مقتل ‌عاشورای ‌من
احلا‌من‌العسلِ‌ مثل‌ قاسم‌ روی‌ لبهای ‌من
انی لاافارق‌ عمی‌ تویی ‌همه‌ دنیای ‌من

صبر من ‌سراومد‌ه
انتظاربسه عمو
آخرین سپاه ‌تو
داره ‌میرسه ‌عمو

انی لاافارق عمی

بند دوم :

غصه ‌نخور ای‌ عمو‌ من ‌که ‌نمردم
واسه فدایی شدن لحظه شمردم
جای ‌سپر دستمو بالا آوردم

تا ضربه خورد‌ به بازوم اون‌جا به یادمادر افتادم
میزد به پهلوی تو با پا به یاد مادر افتادم
زیر لب میگفتی یازهرا به یاد مادر افتادم

بین گردوخاک عمو
گم شدی تو ازدحام
دست وپاکه میزدی
دست و زدم بیام

انی لا افارق عمی

بند سوم :

تیری که بوسیده بود چشم عمومو
حالا رسید و شکست بغض گلومو
پیش بابام هم نگه داشت آبرومو

الحمدلله که شد آخر آغوشت قتلگاه من
هم روضه هستم با تو اینجا تو هم هستی همراه من
عبدالله قربانی شد واست ای اباعبدالله من

با تو من یکی میشم
زیر پای مرکبا
آخرم کفن میشیم
تو یه دونه بوریا

انی لا افارق عمی

__________________________________________

زمینه شب پنجم محرم ۹۹

بند اول :

دارم می بینمت، گُلم، نیا، توویِ قتلگاه
نیا جانِ عمو، برگرد، برو، توویِ خیمه گاه
اینجا دریایِ تیر و نیزه است، من خودم زیرِ دست و پاهام
دیدی با اصغرم چه کردن، نذا بازم جاری شه اشکام
دیگه تمومه کارِ من، چه تو بیای چه تو نیای
سرم می‌ره روو نیزه ها، چه تو بخوای چه تو نخوای

بند دوم :

شلوغِ قتلگاه، برو، چقد، مگه جون داری
صدایِ پایِ شمر، میاد، برو، اومد انگاری
بذا جونم به لب بیادش، بعدِ تو جون و سر نمی‌خوام
دستتو بالاتر نیاری، اینجوری که سپر نمیخوام
رمق نمونده توو تنت، شکسته استخوون تو
ببین به رویِ صورتم، داره می‌‌ریزه خونِ تو

بند سوم :

جدا شد دست تو، ولی، تنت، زیر نیزه هاس
نمی‌دونم که تو، دیدی، بابات، روبه روی ماس
می میرم با غمت توو گودال، پیش من شد تنِ تو پامال
منِ بیچاره موندم و تو، رویِ دستم که رفتی از حال
بمیرم ای گُلِ عمو، نفس گرفته توو گَلوت
می‌ریزه روی صورتت ، اشک غریبیِ عموت

__________________________________________

زمینه شور واحد روضه ای شب پنجم محرم حضرت عبدالله بن حسن (ع)

بند اول :

با این که/یتیمم ولی از تبار کریمم
حقیرم/ولی زیرسایه ت عموجون عظیمم
کنار/ تومن حس نکردم عمو جون یتیمم

عمو جون/ تو هستی قرار دله بی قرارم
عمو جون /خزونم ولی با تو فصل بهارم
عمو جون/کنارت من از چیزی بیمی ندارم
عموجون

میام تا/بشم من سپر واسه ی حنجر تو
میام که/بشم من عمو جون فدای سرتو
میام که/بشم من زره واسه ی پیکر تو
عموجون

نبینم که غم نشست تو چشات
سپر می کنم خودم رو برات
عموجان حسین(ع)

بند دوم :

رهاکن/دو دستامو عمه برم تا به میدون
فدای/دل تو که هستی واسه من پریشون
عمومو/همه دوره کردن توی عمق میدون
رهام کن

محاله/که حتی یه لحظه ازش من جداشم
ببینم/که کشتن عمومو مگه مرده باشم
الهی .که تو راه عشق عموجون فدا شم
الهی

رهام کن/عموی غریبم بی یاروحبیبه
رهام کن/ برم که دله زارمن بی شکیبه
رهام کن/ بابام خوند توگوشم داداشم غریبه

بزار تا برم داره دیر میشه
که داره عموم زمین گیر میشه
عموجان حسین(ع)

بند سوم :

می دیدم/ که سنگی رسید و سرت رو شکست و
می دیدم که نامرد رو سینت با چکمه نشست و
گرفتش
موهای پریشونت و توی دست و
میدیدم
عموجون

عمو جون/ فدای سرت خنجرش رو کشیدش
عمو جون/فدای سرت دستم و که بریدش
عمو جون /فدای سرت حلقم و که دریدش

عموجون/ فدای سرت هرچی اومد سر من
عموجون/ فدا دخترتو بشه پیکرمن
الهی /فدا حنجرتو بشه حنجر من
عمو جون

یه عمره شده برام آرزو
فدایی تو بشم ای عمو
عموجان حسین(ع)

__________________________________________

زمینه حضرت عبدالله بن حسن (ع)

عمه دستمو رها کن که عموم تنها شده
خسته و زخمی و بی حال اسیر گرگا شده
نه کفن از تو میخوام و نه سپر، بذار برم
سرِ سر بریدنش عمه ببین دعوا شده

عمه باید برم و شمرو ازش جدا کنم
چجوری بشینم و غریبیشو نگاه کنم
لا اقل میشه یکم شمرو معطل بکنم
اگه جسمم رو سپر جلوی شمشیرا کنم

تا یکم جون به تنش مونده هنوز بذار برم
تا که سنگ ابروشو نشکونده هنوز بذار برم
داره خنجر میذاره روی گلوی عموجون
تا که پیکر رو نچرخونده هنوز بذار برم

ای وای عمو ای وای عمو

تا به گودال برسم صد دفه افتادم عمو
حال جون دادنتو دیدم و جون دادم عمو
صد دفه داد زدم از روو سینه ی عموم پاشو
ولی بش نمی رسید صدای فریادم عمو

توی گودال عمو هر نیزه که دیدم به تو خورد
تیغ و شمشیر و سپر حتی عصا هم به تو خورد
عمو شرمنده تنم طاقت شمشیرو نداشت
دستمو جلو آوردم ولی بازم به تو خورد

هرچی خون گلوتو پاک می کنم باز که تره!
نیزه ای که تو گلوت مونده برام درد سره
بایدم خنجر شمر حنجرتون رو نبره
اینجا جای بوسه ی فاطمه و پیمبره

__________________________________________

شور یا زمینه روضه ای حضرت عبدالله بن حسن (ع)

ای وای ای وای
ازدنیا بریدش و رفت میدون
ای وای ای وای
دستش و کشیدشو رفت میدون
ای وای ای وای
عمو شو تنها دیدو رفت میدون
ای وای ای وای
زیر دست و پا دید و رفت میدون

یتیم بودش
ولی عمری
سایه ی عمورو بر سر داشتش
با عمو بود
یازده سال
هر جایی که قدمی بر داشتش
اما حالا
می بینه که
عموشو افتاده توی گودال
می بینه که
داره می ره
روبه روش عمو حسینش از حال

عمو جونم عمو جونم
عمو جونم عمو جونم عمو جون

ای وای ای وای
می بینه عمو شو از پا افتاد
ای وای ای وای
وسطه لشگری تنها افتاد
ای وای ای وای
می بینه که دهنش پر خونه
ای وای ای وای
می بینه که دیگه نیمه جونه

حرمله خیر
نبینی که
نفسش با تیره تو بند اومد
همه دیدن
شمر بد ذات
توی گودال با یه لبخند اومد
بی حیا با
خنجر کند
انقدر بازی نکن با حنجر
پاتو بردار
از رو سینه
که بوسیده این جارو پیغمبر

ای عمو جون ای عمو جون
ای عمو جون ای عمو جون ای عمو

__________________________________________

زمینه شب پنجم محرم

بند اول:

از ميدون، هر بار كه بر ميگردي
زخم سرتو ميبندي
ميري به سمت لشگر
منو اينجا جا ميذاري
چشمات كه به من ميفته ميگم
دنبال من مي گردي
تنها ميري ولي باز
مي مونم با اشك و زاري

داري ميري
نگا ميكني پشت سرت حرمو
غربت تو
عمو جون داره مي سوزونه دلمو
به كي ميسپري اين زن و بچه محترمو

بي سپر نرو زخميه پرت
بي پسر نرو سوخته جيگرت
بزار بيام تا كه بشم سپرت

بند دوم:

از خيمه پاي برهنه دارم
برات نفس ميارم
زنده بمون عمو جون
پسرت ميون راهه
دستامو روي تموم زخمات
ميارم و ميزارم
نفس بگير عمو جون
پسرت تو قتلگاهه

عمو حسين
نميزارم هيچ كسي بياد دور تنت
دلم مي خواد
تنم بشه روي تنت پيروهنت
ببين چه مردي شده يتيم حسنت

پابرهنه تا كوه طور اومدم
كودكم و با غرور اومدم
فقط نگو برگردم كه به زور اومدم

بند سوم:

تو گودال چه خسته اي عمو جون
پر بسته اي عمو جون
نمي زارم تن تو
زحم تازه ببينه
عبداله دستش ميشه جلودار
جلوي تيغ قاتل
نميزارم با چكمه
بياد و روت بشينه

زخمِ همه
بال و پرت، كي مياد و مي كنه كفنت
مادر تو
مي رسه لحظه ي دست و پا زدنت
واي عمو از دم زير و رو شدنت

بين نيزه ها پنهونه تنت
دست قاتله كهنه پيرنت
گرفته نيزه اي راه نفس زدنت