شعر و سبک زمینه شب عاشورا محرم ۱۴۰۰

زمینه شب عاشورا محرم ۱۴۰۰

دلشوره نشسته به جونم، با اشک روونم
میگم کاشکی میشد،کنارت بمونم

هنگام جدایی رسیده،قدم شد خمیده
میترسم که فردا، بشی سر بریده

دیگه روزای خوبمون تموم میشه
جدا میشیم ما دوتا واسه همیشه
بیا و مرهم‌ حال خرابم باش
ببین داغت زده تو قلب من ریشه

چشمای من_رنگ خونه
دردای من_بی درمونه

فردا چی میادش سر تو،ببین دختر تو
دلش غصه داره،واسه حنجر تو

دنیا تیره و تار بی تو،کارم زاره بی تو
مگه دیگه اینجا،صفا داره بی تو

میترسم که مثه قدّم قدت تا شه
عزیزم نیزه ها روی تنت جا شه
برادر جان خدا میدونه میترسم
برای بردن گهواره دعوا شه

عمرم بی تو_میشه کوتاه
رو لبهاته_انا لله

خیمه بی تو میشه هراسون،رقیه پریشون
پر از اضطرابه،با چشمای گریون

بعد از تو شروع میشه غارت،امون از جسارت
بدون تو واسم،چقد سخته غربت

نمیشه باورم این آخره کاره
میدونی که برام دوری چه دشواره
عذابه فکرشم حتی برای من
ببینم روی نی راس علمداره

آتیشه توو_قلب زینب
کاشکی مُرده_بودم امشب

__________________________________________________

زمینه شب عاشورا محرم ۱۴۰۰

بند اول:

غریب و لب تشنه و بی گناه
پسره زهرا توی قتلگاه
زیره چکمه های سنگینه شمر
گیر افتاده تنها و بی پناه

نشسته روی سینه از جفا
داره می بره سر رو از قفا
نمیذاره کندی خنجرش
سرش راحت از تن بشه جدا

این گلو رو بوسیده آخه خواهرش
رحمی بکن به ناله های مادرش
اینقده خنجرت رو از قفا نکش
روی گردنش

از خدا، شرم کن دست بکش از سرش، بی حیا
بی حیا، موهاشو نکش با کینه، بی هوا

(غریب حسین۲) یا شیب الخضیب حسین
(غریب حسین۲) یا خدالتریب حسین

بند دوم:

شده جسمش توی مقتل رها
میون تیر و سنگ و نیزه ها
کنارش جنجال و دعوا شده
سر کفش و عمامه و عبا

یکی فکر جایزه ی سره
یکی داره پیرهنو می بره
اومد ساربون و برگشت ولی
توی دست خونیش انگشتره

جلو چشای بچه ها و خواهرش
رفته روی نیزه ی دشمنا سرش
بی کفن افتاده رو خاکا پیکرش
میسوزه پرش

وای حسین، رفته توی تنور خولی سرش
وای حسین، مرکبا رد شدن از رو پیکرش

(غریب حسین۲) یا شیب الخضیب حسین
(غریب حسین۲) یا خدالتریب حسین

بند سوم:

روی تل زینب شد یک روزه پیر
حسینو کشتن زینب شد اسیر
اون آفتاب پشت ابرا حالا
میون نامحرم ها کرده گیر

زیاده اینجا دست بالای دست
یه دست با سیلی حرمت میشکست
یه دست گوشواره و خلخال می برد
یه دست با آتیش راهشونو بست

دم غروبه و شده قدی کمون
میگه داداش گناه داره رقیه مون
پاشو ببین برات شده چه نیمه جون
وای امون امون

آه حسین، اهل بیتشو زدن تو ازدحام
آه حسین، توی شهر شام با سنگ از روی بام

(غریب حسین۲) یا شیب الخضیب حسین
(غریب حسین۲) یا خدالتریب حسین

__________________________________________________

زمینه شب عاشورا

بند اول:

اومد شب آخر
به غم و غصه شده دلا دچار
اومد شبِ آخر
امشبه وداع بینِ دوتا یار
اومد شب آخر
دل زینبه چه بی تاب و قرار

میبینه فردا
داداش و، روی خاک، زیر دست و پا
میبینه فردا
خنجر و، حنجر و، شمر بی پروا
میبینه فردا
پیکری، بی سر و، زیر مرکب ها

ای وای، نکن ای صبح طلوع، ندای زینب
ای وای، نکن ای صبح طلوع، دعای زینب
ای وای، نکن ای صبح طلوع، برای زینب

واویلتا امون ( وا حسینا ۳ )

بند دوم:

امشب صدا قرآن
میزنه آتیش به جونِ کربلا
شدن همه اصحاب
مشغول و گرمِ مناجات خدا
اهلِ حرم فردا
میدونند که محشری میشه به پا

امون از فردا
که میشن، نیزه ها، مرکبِ سرها
امون از فردا
که میشه، پُر خون، همه ی صحرا
امون از فردا
که میاد، صدای، حضرت زهرا

ای وای، دل صحرا میشه، پر از خونِ پاک
ای وای، بدن شاه میشه، هزار و چند چاک
ای وای، کفن شاه میشه، فقط یک مشت خاک

واویلتا امون ( وا حسینا ۳ )

بند سوم:

امون از عاشورا
آسمونِ کربلا شده سیاه
امون از عاشورا
چه خبر شده میونِ قتلگاه
امون از عاشورا
اومده چی به سره پیکرِ شاه

تشنه و بی حال
افتاده، یه تنی، وسطِ گودال
میزنن نیزه
امونش، نمیدن، حتی یک لحظه
میکنن دعوا
سره کهنه پیرَن، جلوی زهرا

ای وای، نعلِ تازه زدن به پای اسبا
ای وای، لِه میشه زیره پا، تنِ ثارالله
ای وای، زینبش مونده بی پناه و تنها

__________________________________________________

زمینه روضه مقتل عاشورا

بنداول:

قتل الحسین بکربلا
ذُبِحَ العطشانُ به نینوا
السلام
علیک یا قاطع البرهان
علیک سیدنا العطشان
علیک سیدنا العریان
….
السلام علی الخدالتریب
السلام علی الشیبِ الخضیب«۱»
سلامّ مِن حبیب الی الغریب«۲»
عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضيب«۳»

قُتِلَ الحسینِ بکربلا
ذُبِحَ العطشانُ به نینوا
معانی
۱_سلام بر آن گونه خاک آلود شده
۲_سلام بر آن مَحاسنِ بخون خضاب شده،
۳_سلام بر آن دندان مباركى كه با چوب (خيزران) كوبيده شد

زیارت ناحیه ی مقدسه

بند دوم:

آه ای داداش
واویلا ازین غم جانکاه
افتادی میون قتلگاه
زینت دوش رسول الله
…..
افتادی از مرکب برادرم
زیر بارون تیغ ونیزه ها
هر کس با قصد غربت می زدت
یکی تیر وسنگ و یکی عصا
قتل الحسین بکربلا
ذُبِحَ العطشانُ به نینوا

بندسوم:

از روی تل
جور قوم کافر و دیدم
خنجر روی حنجر و دیدم
وقتی میبرید سرو دیدم
…..
حرومی پاشو رو سینه گذاشت
خنجر کندش رو بیرون کشید
برگردوند تن تو با چکمه و
دیدم سر تو از قفا برید
قُتل الحسین بکربلا
ذُبِحَ العطشانُ به نینوا