شعر ولادت امام حسن مجتبی (ع) سروده استاد زارع شیرازی ۷ فروردین ۱۴۰۳

متن شعر ولادت امام حسن مجتبی (ع)

پسر اول زهرا و علی آمده است
حجتی از طرف رب جلی آمده است

حسنش نام و تمامیت جانش حسن است
بخداوند علی . روح و روانش حسن است

چهره و خوی و کمالش چه حسن در حسن است
فاطمه گفت جمالش چه حسن در حسن است

نیکی از پرده ی اعماق دلش می بارد
و کریمست و کرم بهر زمین می آرد

حسن بن علی آن حجت رحمان ودود
رحمت الله و امامست بر این ارض وجود

رابع اهل کسا هست و عزیز الزهراست
تا ابد پرچم لطف و کرمش بس بالاست

علت خلق سماوات و زمین آمده است
باطن نور ز قرآن مبین آمده است

جد او . احمد مختار و علی بابایش
مادر اطهر او فاطمه ی زهرایش

پسر ارشد حیدر . ولی الله است او
دلبر قلب پیمبر . ولی است او

و اخ الاکبر عباس و حسین است حسن
بر قلوب همگان . نور دوعین است حسن

دومین نور و امامست به کلیه ی خلق
حجت از رب . چه تمامست به کلیه ی خلق

فخر این زارع شیراز به نام حسن است
تاابد مستی ام از جرعه ی جام حسن است

لینک کوتاه