شعر شهادت امام باقر (ع) سروده استاد زارع شیرازی ۵ تیر ۱۴۰۲

شعر شهادت امام محمد باقر (ع)

کودکی بودی و دیدی همه ی غمها را
تو کشیدی به جهان غصه ی این دنیا را

چهارساله به دودیده غم عظمی دیدی
قامت خم به همان زینب کبری دیدی

همه سرهای جدا و بدن بی سر شاه
علقمه دست جدا از بدن زخمی ی ماه

خیمه ی سوخته دیدی بفدایت گردم
رخ افروخته دیدی بفدایت گردم

بدن بی سر یاران شهنشه . به زمین
وسط مقتل خون . قامت مولا . شه دین

سر یاران حسینست به نی رفته خدا
راس ان نور دوعینست به نی رفته خدا

عمه ات زینب کبراست اسارت رفته
بین آن قاتل و ان اصل رذالت رفته

همره شمر شده جسم همان عمه ی من
بین ره پای برهنه و دوان. عمه ی من

دیده ام دامن و آتش . همه را من دیدم
دیده ام داغ به این دیده و من نشنیدم

نشنیدم که غمی اعظم از این غم باشد
روضه شاه شهیدست چه ماتم باشد

عمه ها یکطرف و راس بریده . در طشت
خیزران چوب یزیدست و اسیران . سر . طشت

عشق من گریه برای غم تو هست حسین
پادشاه دل من . ماتم تو هست حسین

 

لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی