شعر روز ضربت خوردن امام علی (ع) سروده استاد زارع شیرازی رمضان ۱۴۰۲

متن شعر روز ضربت خوردن امام علی (ع)

تا که شمشیر به فرق سر آقا میخورد
گوییا ضربت آن کوچه به زهرا میخورد

سالها بود فراقی که بسختی بگذشت
وچه خاموش چراغی که بسختی بگذشت

از همان لحظه ی افتادن تو در کوچه
حسنم بوده و بنشاندن تو در کوچه

سالها اشک ز دوری ی تو. بر دیده ی من
فاطمه ای همه ی عشق پسندیده ی من

سالها اشک و فراق و غم دل با چاهم
چاه بشنیده فقط صوت غم و این آهم

فزت گفتم که رها گشتم از این ماتمها
حیدرت مرد ز آشوب دل این غمها

روضه ی داغ تو و پهلوی بشکسته ی تو
وسط کوچه . من . آن بدن خسته ی تو

محسنت کشته و مسمار بر آن سینه نشست
دشمنت بین همان کوچه رهت را می بست

فاطمه بر غم تو گریه . فراوان کردم
اشک از دیده سرازیر چو باران کردم

داغ تو کشت مرا . لب نگشودم خانوم
یاد تو کردم و با عشق تو بودم خانوم

ماتمی اعظم از این داغ ندارد این دل
قاتلم روضه ی تو هست. ببارد این دل

روضه ام روضه ی این فرق که بشکافته نیست
بخدا داغ علی و غم زهراش یکیست

خدمت زارع شیراز به دلدار بماند
غم صوتش بهمان روضه ی دیوار بماند

 

لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی