اشعار مناجات با امام زمان (عج) ویژه نوروز ۱۴۰۲

شعر مناجات با امام زمان (عج)
ستم کش های عالم را امیدی نیست باور کن
به جز روی گلِ مهدی نویدی نیست باور کن
مپیچ از بهر هیچ ای جان به دور آرزوهایت
که جز گیسوی او صبحِ سپبدی نیست باور کن
به بند انداخته دنیای بی مهری ، عدالت را
که بیتِ عدل را جز او کلیدی نیست باور کن
نقابِ شادمانی این جهان بر چهره اش دارد
بر این لبخندِ مصنوعی که عیدی نیست باور کن
زمین ، کهنه تر و خسته تر از دیروز می چرخد
که حالِ مضطرش چیزِ جدیدی نیست باور کن
یدالله ست نعمت را به عدلش می کند تقسیم
بیاید او دگر دست پلیدی نیست باور کن
اگر حالا نمی آید به جز معدود یارانش
به دریای نگاه او مریدی نیست باور کن
شاعر :حامد آقایی
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
جمعه ی آخر سال است کجایی آقا
مرغ دل بی پروبال است کجایی آقا
شیعه را راه نجاتی زِ بلا ممکن نیست
استرس با تو ، محال است کجایی آقا
خاک بر فرقِ مریدانِ چو من باید کرد
همه جا قحطِ رجال است کجایی آقا
دیده ای نیست به جز دیده ی مولا بیدار
روحِ ما غرق خیال است کجایی آقا
هر کجا می نگرم جذبِ به دنیا بودم
قاتلم خوش خط وخال است ،کجایی آقا
پُر زِ دردیم و سوالی که ندارد پاسخ
پاسخِ هرچه سوال است ، کجایی آقا
سفره ها پُر شده از رنگ تجمّل ، امّا
به کجا مالِ حلال است ، کجایی آقا
جان به قربانِ تو ای یوسفِ زهرا کردن
شهدِ شیرینیِ فال است کجایی آقا
کاش این جمعه شود آخرِ دلتنگی ها
ندبه با شرحِ جمال است ، کجایی آقا
شده پنجاه و دو جمعه نظرم بر راهی
سالِ ما رو به زوال است کجایی آقا
شاعر :حسن نبی جندقی
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
از تو دور افتادهایم و با فراقت راحتیم
باز اما ادعا داریم فکر حضرتیم
فکر بیداری مایی، ما ولی خوابیم خواب…
عفو کن آقا اگر اینقدر اهل غفلتیم
تو به «گمنامان» نگاهِ بیشتر داری ولی…
ما ز چشمافتادهها، از عاشقانِ شهرتیم
پشتِ ابر معصیت ماندیم و نابینا شدیم
«حاضر کامل» شما هستی و ما در غیبتیم
با تمام این بدیها نام مارا خط مزن
با تمام این بدیها باز هم در خدمتیم
جزحسین و روضهاش راه نجاتی نیست، نیست
ما برای آشتی با تو دخیل هیئتیم
شاعر :سید پوریا هاشمی
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
برای مردم اگر نوبهار نوروز است
برای ما همهی روزگار نوروز است
بیا به دیدهی خوش بنگریم در ایام
که هر دقیقهی دنیا هزار نوروز است
اگر رها شدن از خویش عید ما باشد
به حکم آینهگی روز دار نوروز است
آهای گل! به جهان سادهتر کنار بیا
که در کنار تو هر روز خار نوروز است
شب فراق عزیزان ما؛ شب یلداست
هر آن زمان که در آغوش یار؛ نوروز است
بیار بادهی کهنه که عهد تازه کنیم
که از جهان کهن یادگار نوروز است
میآید آن که شب عید میرسد با او
که روز آمدن آن سوار نوروز است
برای ما که همه عمر در پی وصلیم
همین که ختم شود انتظار، نوروز است
شاعر:مجتبی خرسندی
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
راهی که به تو ختم نگردید کج است
بی مرحمت تو کار عالم فلج است
هرسال، بدون تو شده طی، ای کاش
امسال بگویند که سال فرج است
شاعر:سید هاشم وفایی
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
نوروز نداریم مگر روز ظهورت
نوری به جهان نیست مگر نور حضورت
عمریست که اشکت شده جاری به هوایم
عمریست شدم مانع لبخند و سرورت
گمگشته در این ظلمت محضم مددی کن
یک صبح شوم راهیِ سر منزل نورت
ای کاش سعادت ببرم با تو نشینم
یا خاک شوم بوسه زنم جای عبورت
ای بکرترین معجزهء عشق ، بخوانم
پروانه صفت طوف کنم خیمهء دورت
ای شمس ولایت به شب تیره اسیریم
ما روز نداریم مگر روز ظهورت
شاعر:داریوش جعفری
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
رسید فصل بهار و بهار ما نرسید
بهار عمر گذشت و نگار ما نرسید
کجاست مرهم غم های بی شمار علی
دوای زخم دل داغدار ما نرسید
به شوق دیدن رویش به صبح خیره شدیم
چقدر خیره شدیم و سوار ما نرسید
کجاست نور امید نجات این عالم
کجاست صبر و قراری، قرار ما نرسید
چقدر چله گرفتیم تا ببینیمش
ولی به منزل مقصود بار ما نرسید
هزار حرف مگو بین سینه بود و کسی
به داد این دل بیمار و زار ما نرسید
چقدر گریه نوشتیم پای غربت او
چقدر گریه نوشتیم… یار ما نرسید
به جد بی کفنش می کنم توسل، چون
به جز حسین کسی هم به کار ما نرسید
فدای گریه ی آن مادری که می فرمود:
دو قطره آب به این شیرخوار ما نرسید
شاعر:وحید محمدی
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
امتدادِ نسلِ دریا،جانِ زهرا العجل
آخرین منجیِّ مظلومانِ تنها العجل
سالِ نو بی تو برایم مثلِ دردی روی درد
ای بهارِ واقعی و سبزِ دنیا العجل
شاعر:علی گلچین پور
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
بهار، با تو بهار است، بیتو پاییز است
بدون روی تو این روز و شب غمانگیز است
تو حالِ خوب دلی یا محول الاحوال
دلِ بدون حضورت ز غصه لبریز است
تویی که گوشهنگاهت بلا بگرداند
وگرنه خاک زمین بی رُخت بلاخیز است
اگر کِشی تو ز دستان خالیام دامن
برای روز قیامت چه دست آویز است؟
صدا بزن تو مرا وقت مُردنم مولا
که گوش عاشقتان وقت مرگ هم تیز است
اگر که خیل جهانی شوند قربانی
به راه همچو تویی، بی بها و ناچیز است
تو در حجاز بخوان از شهید دشت عراق
بخوان که لحن تو زان غصه اشکآمیز است
شاعر:ناصر شهریاری
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
او شد قرارِ عالم و ما بیقرارش
نان همه دنیا رسیده از کنارش
هر روز از عُمرش بهار اندر بهارست
هر کس که شد صاحبزمانی روزگارش
آن روز نوروز است که برپا نماییم
این سفرههای هفتسین را درکنارش
یکسالِ دیگر طی شد و آقا نیامد
یکسال رفت و همچنان ما شرمسارش
سالِ مبارک هست آن سالی که تنها
خرج اباصالح شود لیل و نهارش
شاعر:محمد حسین رحیمیان
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
غفلت از یار زمینگیر شدن هم دارد.
این همه داغ سرازیر شدن هم دارد
تا زمانی که به کار خودمان مشغولیم
رجعت یار کمی دیر شدن هم دارد
گشت موی همه ی شیفتگان تو سفید
داغ دوری شما پیر شدن هم دارد
انتظار تو فقط دم زدن از جانان نیست
منتظر، قبضه به شمشیر شدن هم دارد
راه تو راه جهاد است وگرنه والله
ریشه ی ظلم فراگیر شدن هم دارد
من اسیر دل خویشم تو به دادم برسی
دوری ات پای به زنجیر شدن هم دارد
شاعر:سید رضا حسنی
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
بی توچه سخت میگذردانتظارها
پایان رسیدعمرهمه روزگارها
صدپاره شد قلب زمان ازوفور زخم
خون میچکد زچشم زمین برمدارها
درامتداد ظلمت این فصلهای سرد
جلوه نمیکنند چرا نوبهارها؟
پژمرده ایم درپس این انحطاط محض
جامانده ایم درپس این انحصارها
برگل نشسته زورق دلهای بی شکیب
طوفان زده به ساحل چشم انتظارها
دراین شب سیاه طلاقی خیروشر
گلگون شده حنجر حق روی دارها
درانتظارجلوه ات ای صبح بی بدیل
صبری نمانده بردل این بیقرارها
ماییم وموج فتنه وطوفان حادثات
ازتو ولی رسیده به مااقتدارها
شاعر:لیلا چگینی
______________________________________________
شعر مناجات با امام زمان (عج)
آقا! به جان خستهٔ من هم نگاه کن!
رحمی به حال این دل بیسرپناه کن!
گم کردهام مسیر رسیدن به دوست را
ای راه مستقیم! مرا سربهراه کن!
تاریک شد دلی که ندیدهاست رویِ تو
خورشید من! بیا و شبم را پگاه کن!
از نور توست روشنیِ ماه و آفتاب
بر جان من بتاب و مرا نیز ماه کن!
عمری تو را صدا زدهام بعد هر نماز
لطفی بر این صدای پر از سوز و آه کن!
آقا! گناه من شد اگر مانع ظهور؛
لطفا عزیز! عفو بر این روسیاه کن!
شاعر :جواد محمدی دهنوی
1- تنها دیدگاه هایی که با زبان فارسی نوشته شوند منتشر خواهند شد.
2- دیدگاه هایی که خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، تائید نخواهند شد.
3- از نوشتن دیدگاه هایی که ارتباطی با این مطلب ندارند خودداری کنید.