اشعار شب هشتم محرم ۱۴۴۵-۱۴۰۲

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

نجف به مضجع پاک توباسلام رسیده
به پایبوسی تومسجدالحرام رسیده

عجب نباشداگرعرش هم زده زانو
چنین به حائر قدسی توامام رسیده

بلندمرتبه شدهرکه برتواشکی ریخت
بلندگریه نموده به این مقام رسیده

کسی کنارتنت دادمی کشدکه خودش
به دادمردم عالم عَلَی الدوام رسیده

تن توبنددل زینب است، پاره شده
پس ازتوجان به لب شاه تشنه کام رسیده

تنت شبیه اذان پخش شد،جگر گوشه!
اذان توسرنیزه به شهرشام رسیده

کنار پیکر تو زینب آمده اما
شمیم حضرت صدیقه بر مشام رسیده

بگو که تیزی مِقراض یا نوک مسمار
بگو به پهلوی زخمیِ تو کدام رسیده

چقدر دشنه تشنه! چقدر زخم عمیق!
صدای هلهله ها هم به بار عام رسیده

برای بردن جسم تو ده نفر کم بود
عبای مصطفوی نیز از خیام رسیده

شاعر:محسن حنیفی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

به چشم اهل حرم علی جان به یک بدن احمدی و حیدر
و پرچم دشمن است خیبر و کربلا غزوه‌ایست دیگر

ز ایل ما اولین قتیلی بزرگی از تیره‌ی خلیلی
برای حق بودنم دلیلی علی ما نائب پیمبر

اذان بگو بر مناره‌‌ی دل تو هم قم اللیل یا مزمل
بگو به الله اکبر تو دوباره الله باشد اکبر

تویی که در خنده‌ات بهشتی تویی که در خشم خود جهنم
بزن به قلب سپاه دشمن که تیغ برّان توست محشر

وداع جانسوزت از حرم را و گریه های برادرم را
مخور غم اشک خواهرم را به پیشوازت رسیده مادر

ز تشنگی آمدی به سویم لب تو بوسیده‌ام که گویم
من از تو شرمنده‌ام که چشمه نداشتم غیر دیده‌ی تر

چه شد تنت در میان دشمن هزار قطعه است در بر من
علی اکبر! علی اوسط! علی اصغر! علی پرپر

فقطعوک فقطعوک فقطعوک فقطعوک
یکی به نیزه یکی به نشتر یکی به قیچی یکی به خنجر

تو با شهادت به باد دادی تمامی زحمت علی را
ببین که ناموس ماست اینگونه ایستاده‌ست بین لشگر

شاعر:سید محمد حسین حسینی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

چه شرافت اینکه گدا شوم به سرای تو که سخا تویی
چه عنایت اینکه به ابتلا تو ببینی ام که شفا تویی

نبوی ثمر علوی پسر دُر فاطمی حسنی کرم
و شجاعتت همه چون پدر که تمام آل عبا تویی

جبروت محو جلال تو ملک است و میل وصال تو
حَسُنَت جمیع خصال تو که ورای مدح و ثنا تویی

به ضریح نزد حسین تو، پدرت چو کعبه و حِجر تو
حرم از وجود تو شش جهت همه قبله‌ی شهدا تویی

تو برای فدیه مرا بخوان به طواف دور سرت کشان
صنما به سعی تو ام چنان که صفا تویی و منا تویی

نه فقط به چهره محمدی تو چنان خلاصه‌ی احمدی
که نگفته آنکه به عمر خود سخنی ز روی هوی تویی

چو پدر در اوج هدایتش چو عمو به وقت سقایتش
تو چو عمه‌ای و حمایتش قمری و شمس و ضحی تویی

به وداع تلخ تو از حرم چه نهیب زد شه محترم
که رها کنید! علی اکبرم! همه غرق ذات خدا تویی

پدرت چو دیده تن تو را به کنار تو متحیرا
چه شده است پیکرت اکبرا که تمام کرب وبلا تویی

ولدی علی ولدی علی ولدی علی ولدی علی
ولدی علی ولدی علی ولدی علی همه جا تویی

شاعر:سید محمد حسین حسینی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

برای روضه‌ی اکبر، بیار امشب دل زارو
باید حتماً پدر باشی، بفهمی حال آقارو

نخ تسبیح و بازش کن‌، میون‌ِ جمعیت بنداز
صدا کن پیرمردی رو، بگو جمعش کن اینارو

نمی‌شه جمع و جورش کرد، تنی که ارباً اربا شه
باید سرهم‌ کنیش آروم‌، بذاری پیش سر، پارو!

شکاف پهلوشو تا دید، به یاد میخ در اُفتاد
حسین بالاسرِ اکبر، دوباره دید زهرارو

پاشو تا معجرم باشه، نذار موهام پریشون شه
داره زینب با این حرفا، به هم می‌ریزه دنیارو

جوونای بنی‌هاشم، کمک‌کارِ حسین بودن
چجوری یه جَوون مُرده، بگرده کل صحرارو؟!

یکی روی عبا می‌رفت، یکی زیر عبا می‌رفت
پسر تشییع شد حالا، ببین تشییع بابارو

تمام صورتش زخمه، تمام صورتش کنده‌ست
یکی پاشه توی خیمه، بگیره دست لیلارو

شاعر:سید پوریا هاشمی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

گویا که نگینِ روی انگشترم افتاد
وقتی به روی خاک، علی اکبرم افتاد

با ضربه‌ی نیزه، وسط معرکه دیدم
از پشت فرس، جلوه‌ی پیغمبرم افتاد

هم میوه‌ی دل بود مرا، هم پر پرواز
هم میوه‌ی دل چیده شد و هم پرم افتاد

دیدم که شده خُرد عصایم سر پیری
در هر قدمی تا بدنش پیکرم افتاد

بر صورت خونیِ علی بر سر زانو
با حالت حیرت زده، چشم ترم افتاد

آن قدر که با کینه بر او تیغ کشیدند
هر گوشه‌ای از دشت، گل پرپرم افتاد

شد گریه‌ی من باعث خندیدن دشمن
عمامه، کنار بدنش از سرم افتاد

دلشوره‌ی جان دادنم از خس خس اکبر
بر سینه‌ی پر عاطفه‌ی خواهرم افتاد

در خیمه بنی فاطمه با گریه به لیلا
گفتند که پیغمبر اهل حرم افتاد

شاعر:محمد جواد شیرازی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

سنگ‌ها صورت او را عوضم بوسیدند
تیرها سخت به آغوش علی چسبیدند

داشت می‌رفت به میدان قد و بالایی داشت
عمه‌هایش همگی دور سرش چرخیدند

سرو من تشنه به میدان شهادت می‌رفت
خواهرانش عوض ابر بر او باریدند

پیرمردان همه گفتند رسول‌الله است
جمعیت از نفس افتاد، همه ترسیدند

نمک زندگی من پسرم بود ولی
نمک زندگی‌ام را به زمین پاشیدند

مجلس ختم گرفتیم کنار بدنش
عوض فاتحه‌خوانی همگی رقصیدند

هفت بار از جگر سوخته‌ام ناله زدم
مرد و نامرد همه غربت من را دیدند

آمدم جمع کنم زندگی‌ام‌ را از خاک
دسته‌جمعی به من و گشتن من خندیدند

شاعر:گروه یا مظلوم

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

تو تنت تا شده و تا شده من هم کمرم
مثل تو درد گرفته همه‌ی بال و پرم

گرچه من عین حسن زهر نخوردم اما
پاره پاره شده حالا همه جای جگرم

ترسم این است که زن‌های حرم جان بدهند
گر ببینند که افتاده‌ای از پا پسرم

چشم من تار شده یا که تو کوچک شده‌ای؟
علی اکبر، علی اصغر شده‌ای در نظرم

خبرش پخش شده: پخش شدی روی زمین
خبرش پخش شده: ریخته‌ای دور و برم

من از این چند برابر شدنت فهمیدم
چقدر کینه به دل داشته‌اند از پدرم

بغلت می‌کنم و از بغلم می‌ریزی
آه بابا چه کنم با تو و این دردسرم

با چنین ریخت و پاشی که شدی ممکن نیست
که تو را یک نفری تا دم خیمه ببرم

دارد از سمت حرم عمه‌ی تو می‌آید
ولدی گفتنم انگار رسیده به حرم

شاعر:گروه یا مظلوم

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

کاش که در باغ اضطراب نیفتد
روی زمین شیشه‌ی گلاب نیفتد

چشم‌‌ ابوالفضل در حرم نگران است
پای علی اکبر از رکاب نیفتد

می‌رود ارباب مثل باز شکاری
شیر حرم از روی عقاب نیفتد

کرده کمین نیزه‌ای به قصد تقرب
نقشه کشیده‌ست از ثواب نیفتد!

آمده شیطان ز صحنه‌ عکس بگیرد
حرمله نزدیک‌ شد ز قاب نیفتد

فاطمه‌ی کربلاست حضرت زینب
آمده تا باز ابو تراب نیفتد

خیمه‌ی لیلا غریق اشک حرم شد
خانه‌ی کس اینچنین در آب نیفتد

گفت که از ما‌ گذشت؛ کاش خدایا
ولوله در خیمه‌‌ی رباب نیفتد

شاعر:سید میلاد حسنی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

مجلس ختم حسین است! علی محتضر است!
داغ جان دادن اولاد به قلب پدر است

این علی نیست فقط؛ احمد و حیدر هم هست
روضه‌اش بین محرم، رمضان و صفر است

یا پسر مرده شده یا که برادر مرده…
هرکجا دیدی اگر دست کسی بر کمر است!

سر زخمش سر مولاست که‌رفته به سجود
پهلویش‌ پهلوی زهراست که در پشت در است

یک طرف تیغ زیاد و طرفی نیزه زیاد
یکطرف کم‌شده و یکطرفش بیشتر است

صحبت معجر زینب شد و پا شد آقا
چه کند؟ زینب کبرای حرم در خطر است

ای جوانان بنی هاشمی آماده شوید
که دگر‌ موقع تشییع تن دو نفر است

شاعر:سید پوریا هاشمی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

کار من نیست تنت را ز زمین بردارم
مثل این است که از خاک نگین بردارم

عضوهای تو در این بادیه تکثیر شدند
همه‌ی گرگ صفت‌ها ز تنت سیر شدند

تا کنار تو مرا محتضر و گریان دید
پدری در صف دشمن پسرش را بوسید

من کنار تو شکستم؛ همه این را دیدند
نیزه‌ها یک به یک اعضای تو را دزدیدند

شده یک تیر؛ ولی چند نشان کشتن تو
مجلس ختم حسین است کنار تن تو

خیز از جا و ببین سخت‌ترین مرحله‌ها
از حرم آمده عمه وسط حرمله‌ها

نیزه‌ها از کمر تا شده‌اش دور شوید
هر چه از جسم علی برده به من پس بدهید

ترسم این است که در دشت تنش گم بشود
نکند زینتیِ نیزه‌ی مردم بشود

شاعر:حسن کردی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

صحبت از رفتن علی تا شد
کمر شاه کربلا تا شد

هر کجا را نگاه کرد حسین
تکه ای از علی هویدا شد

اشک بر دیده‌ی حسین نشست
زخم بر پیکرش که پیدا شد

چه قدر سنگ خورد سینه‌ی او
چه قدر نیزه بر تنش جا شد

اولین بار بود در تاریخ
پای زینب به معرکه وا شد

گریه کردیم و زخم‌های حسین
غیر یک زخم او مداوا شد

درد اکبر نمی‌شود درمان
چون فقط اکبر ارباً اربا شد

شاعر:شهریار سنجری

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

مثل آهی که نهاد از مصدرش بیرون کشید
نیزه را بابا ز حلق اکبرش بیرون کشید

دشنه‌ای نای اذان‌گویِ حرم را باز کرد…
چندتا اَشهَد ز عُمق‌ حنجرش بیرون کشید

فرض کن شمشیر با فَرقِ جوانی لج کند…
تیغ را باید چگونه از سرش بیرون کشید؟!

آنقَدَر پا خورد..، جلد مصحفش پاشیده شد
بَرگه بَرگه می‌توان از دفترش بیرون کشید

با عبایی که حسین آورد در آن ازدحام…
چند‌عضوی را فقط از پیکرش بیرون کشید

زخم پهلوی پسر را دید..، داغش تازه شد…
میخ را با چه عذابی مادرش بیرون کشید

هر دری زد تا علی “بابا” بگوید که..، نشد
لخته‌ی خون را اگرچه آخرش بیرون کشید
**
روی نعش شاهزاده داشت جان می‌داد..، آه…
شاه را از این مصیبت خواهرش بیرون کشید

شاعر:بردیا محمدی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

می‌نشینیم سر کوی اباعبدالله
به امید رخ نیکوی اباعبدالله

از کریمیِ خودش بوده که ما هم شده‌ایم
همه‌ی عمر ثناگوی اباعبدالله

صحنِ پیشانی ما بوی حسینیه گرفت
از گِل تربتِ خوشبوی اباعبدالله

اهل معراج نشد هیچ رسولی الا…
با توسل به سرِ موی اباعبدالله

نزد پیغمبر ما خوب‌تر از هر عملی‌ست
زدنِ بوسه به بازوی اباعبدالله

دستگیر است اگر از همه‌ی خلق حسین
بوده چون فاطمه الگوی اباعبدالله

رحمت واسعه‌اش، جلوه و یاد حسن است
رفته بر خوی حسن، خوی اباعبدالله

نیست انصاف، نگوییم از ایمانِ رباب
ذوبِ مولا شده بانوی اباعبدالله

فاطمه در صف محشر به سویش خواهد رفت
هر که رفته قدمی سوی اباعبدالله

مُحرمِ کعبه‌ی بی دلبر زینب نشویم
قبله‌ی ماست فقط روی اباعبدالله
**
زودتر خورد زمین، خواهر مظلوم حسین
دید تا، خم شده زانوی اباعبدالله

دست بر پهلوی خود بُرد عقیله، ناگاه…
نیزه‌ای خورد به پهلوی اباعبدالله

آسمانِ رُخش از لطمه غروبین شده بود
سنگ چون خورد به ابروی اباعبدالله

آتش از بام سرش ریخت، سرِ مویش سوخت
دید تا سوخته گیسوی اباعبدالله

شاعر:محمد جواد شیرازی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

رجز بخوان، رجز بخوان، شبیه مرتضی علی
که حیدری دگر شود دوباره سهم ما علی

برو که اولین شهید این قبیله می‌شوی
برو برو عزیز خانواده مرحبا علی

سوارشو به سمت خیمه‌گاه دشمنان برو
عقیق خون خویش را ببخش بر گدا علی

برو به فتح خیبری دوباره و تو هم بده
جواب ظلم قوم بدتر از یهود را علی

هزار بار خورده‌ام زمین و باز پاشدم
خودت بیا به من بگو چقدر مانده تا علی!

جوان من بلند شو، نخواب بین معرکه
بلند شو، بلند شو، بگو دوباره یاعلی

نه پیرهن، که جوشنت شده‌است پاره یوسفم
چگونه این چنین شدی اسیر گرگ‌ها علی

هم این طرف، هم آن طرف، به هر طرف تو هستی و
بیابمت کجا علی ؟ کجا علی ؟ کجا علی ؟

چقدر تکه تکه‌ای، چقدر پاره پاره‌ای
به قول شاعران شدی هجا هجا هجا علی

شاعر:سعیده_کرمانی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

آورده باد از جانب صحرا مصیبت
تا چشم می‌بیند پُر است اینجا مصیبت

از بس به حال و روز من خندید لشکر
گریه به حالم می‌کند حتی مصیبت

سنگینی داغ تو عالم را بهم ریخت
دنیا ندارد بعد تو الا مصیبت

هر تکه از جسم تو یک گودالِ روضه است
دست‌ت مصیبت… سر مصیبت… پا مصیبت…

ای خاک بر دنیا که خاکی شد سر تو
امروز دیدم قدر یک دنیا مصیبت

خندیدن لشگر به من کم بود، حالا
دارد می‌آید عمه پیشت وامصیبت

می‌ترسم اینکه از روی دستم بریزی
تشییع تو حالا شده تنها، مصیبت

چندین نفر دنبال اعضای تو گشتند
شد پیکر تو جمع اما با مصیبت

تا تکه تکه در عبا چیدم تنت را
شد قطره قطره جمع یک‌دریا مصیبت

پیغمبر کرب و بلا این چه مقامی‌ست
بین عبا مبعوث گشتی با مصیبت

مقراض باعث شد که در خیمه بگیرند
از داغ اعضای تنت زن‌ها مصیبت…

شاعر:گروه یا مظلوم

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

قصیده بود و غزل ، انتخاب شد با هم
دوتا لهوف دو مقتل ، کتاب شد با هم

چه آتشی است محبت همین که شعله گرفت
دو دل ز فرط حرارت کباب شد با هم

دو دل که نه ! دو گل سرخ ، غرق خون از غم
که وقت غارت صحرا گلاب شد با هم

دو تشنه لب به تماشا ، اگرچه آب نبود!
به یک نگاه دل هر دو آب شد با هم

پسر اجازه گرفت و پدر اجازه که داد
سوال رفتن و ماندن جواب شد با هم

ستون قامت بابا و خیمه ی لیلا
علی که رفت به میدان خراب شد با هم

شکستن پدر و کشتن پسر یکجا
بنا نبود و در این جنگ، باب شد با هم

اگرچه اکبر و لیلا یکی یکی بی هم
فراق اصغر و داغ رباب شد باهم

نصیب قلب شهیدان جداجدا شمشیر
نصیب دست اسیران طناب شد باهم

تمام کرببلا یک طرف ، امان از شام
که آیه خواندن و بزم شراب شد با هم

شاعر:محسن ناصحی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

به زانو می‌رسم  پیشت نفَس دیگر نمی‌آید
خودت را بر عبایم ریز… از من بر نمی‌آید

تو را گُم کرده‌ام … این راه را … حتی رکابم را
علی ، بابای تو بودن به من دیگر نمی‌آید

جوانم دست و پا می‌زد جوانهاشان مرا دیدند
چه کردند این مسلمانها که از کافر نمی‌آید

تو را روی عبایم با مصیبت جمع کردم ؛ وای
علیِ‌اکبرم یارب به این اکبر نمی‌آید

سرِ انگشتهایم را فرو در حنجرت کردم
چرا این تیغِ مانده در گلویت در نمی‌آید

تو داری می‌دهی جان و تماشا می‌کنم ای وای
پدر هستم ولی کاری زِ دستم بر نمی‌آید

عزای بردن تو بود بابا هم اضافه شد
به خیمه بردنِ ماها به این خواهر نمی‌آید

همینکه کوچه وا کردند فهمیدم از این اوضاع
علیِ زنده‌ای بیرون از آن معبر نمی‌آید

کمی از پاره‌هایت گُم شده در وسعتِ صحرا
تو را پاشیده صد لشگر  به یک لشگر نمی‌آید

اگر بیرون کشم این تیغ را می‌پاشی از هم  آه
تنی که دوخته نیزه به یک پیکر نمی‌آید

از این‌سو نیزه خوردی و از آن‌سو نیزه بیرون زد
از این‌سو در نمی‌آید از آن‌سو در نمی‌آید

شاعر:حسن لطفی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

گرفته‌اند، جوان‌دارها جوان مرا
شکسته‌اند، کمان‌دارها نشان مرا

به ساقه‌ی گلِ‌سرخم زدند، اما نه
تبر زدند شکستند، استخوان مرا

غروبِ ظهرِ دَهم را زمینیان دیدند
به خاکِ سرخ کشیدند، آسمان مرا

به روی برگِ درختم قدم زدند، همه
بهارِ لِه شده‌ی من ! ببین خزان مرا

عصای پیریِ بابا ! نلرز، می‌لرزم
ببین ستونِ ترک‌دارِ زانوان مرا

شکستن از تو؛ صدای شکستنت با من
کنار آینه‌ات گوش کن فغان مرا

دواتِ خونِ تو جاری‌ست، روی دفترِ خاک
چقدر نیزه نوشته‌ست، داستان مرا

تمام زندگی‌ام را کنار هم چیدم
بغل گرفته عبایم تمامِ جان مرا

دهان سرخ زمین گفت، هم‌نوا با من
خدایِ من بکُشد مَردمِ زمان مرا

نمازِ مغرب‌مان را بهشت می‌خوانیم
مؤذنِ صفِ محشر ! بگو اذان مرا

شاعر:رضا قاسمی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

شیشه ی عمر پدر خُرد شدی در نظرم
سر پیری چه بلایی‌ست که آمد به سرم

خواستم پر بکشم سمت تو..،خوردم به زمین
طرزِ درهم شدنت چیده همه بال و پرم

لخته‌خون! خواهشاً از حنجره اش دست بکش
تا اگر شد فقط این بار بگوید:پدرم

شمر با هر ولدی‌گفتنِ من می خندد
پسرم ای پسرم ای پسرم ای پسرم

تا به حالا نشده پیش پدر پا نشوی
حیف باشد دم آخر نکنی مفتخرم

نیزه مسمار شد و چنگ به پهلویِ تو زد
داغ زهراییِ تو شعله زده بر جگرم

تیغ‌ها! از بدنِ ریخته پا بردارید
بگذارید که از معرکه او را ببرم

می شمارم همه اعضای تو را..،باز کَم است
تکّه ای از تو کجا مانده؟!..،خودم بی خبرم

آنقَدَر بند به بند بدنت وا شده است
می شود در دل قنداقه تو را بُرد حرم

کار تشییع تو یک روز زمان خواهد بُرد
همه از خیمه بیایید که من یک نفرم

شاعر:بردیا محمدی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

مانده ای در این غریبی ، بی علی اکبر ، پدر
سرو رعنایت شد آخر ،لاله ی پرپر، پدر

صد علی اکبر به قربان سرت آقای من
آه بالای سر من ، کم بزن بر سر پدر

کن حلالم گر نکردم پیش پای تو قیام
جان تو دیگر نمانده جان در این پیکر پدر

وای ای تشنه ترین  ِ تشنه ها من با چه رو
آب نوشم قبل تو از دست پیغمبر پدر

گفته بودم یک تنه من لشکرت هستم ببین :
هر کجای کربلا داری علی اکبر پدر

خوب شد اینجا نبودی کوچه ای وا گشته بود
گشت زنده خط به خط  ِ روضه ی مادر ،پدر

تا که فهمیدند علی هستم ز هر سو آمدند
ابن ملجم ها همه با کینه ی حیدر ،پدر

از خجالت جان سپردم من ،نه از شمشیر ها
تا که دیدم عمه را در بین این لشکر پدر

نه رمق مانده به زانوی تو ، نه زانوی من
با که برگردد به خیمه ، عمه ی مضطر ، پدر….

شاعر:محمد حسین رحیمیان

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

ما در این درگاه دنبال مقامی نیستیم
ما پی چیزی به غیر از این غلامی نیستیم

با تو ما را می شناسند ای کریم مهربان
بی تو ما نزد کسی اصلا گرامی نیستیم

ما کبوترهای جلد کنج باب القبله ایم
خاک درگاهیم ما، دنبال بامی نیستیم

دست ما پیش کسی جز تو نمی گردد دراز
در گدائی پخته ایم و غرق خامی نیستیم

از ازل مُهر غلامی علی بر ما زدند
ما به جز نام علی دنبال نامی نیستیم

این دهه یاد لبت ما آب کمتر خورده ایم
این دهه ناآشنا با تشنه کامی نیستیم

عاقبت از روضه ی روز دهم دق می کنیم
در رفاقت با تو اهل بی مرامی نیستیم

شاعر:وحید محمدی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

چیزی نمونده دیگه از خوش قد و بالای بابا
سیاهه دیگه بعده ازین تموم دنیای بابا

قد بابا تا میشه تا گل پسرش قد بکشه
داغ جوون شک نکنین یه روز بابارو میکشه

عمود چطور دلش اومد به روی فرق سر نشست ؟
بشکنه دست اونی که عصای دستمو شکست

نمیتونم کاری کنم برای جسم درهمش
الهی من کور میشدم تا اینجوری نبینمش

دلم میخواد بالاسرش بلندبلند گریه کنم
به پاره پاره پیکرش بلند بلند گریه کنم

به یوسفم چنگ میزدن ریز و درشت پیر و جوون
خودم دیدم کاکلشو میون دست این و اون

فقط نه من که مادرش تو خیمه ها رنگش پرید
وقتی شنید بالاسرش لشگر جراحه رسید

هر طرفو نگاه کنی پر از علی اکبره
علی اکبرم دیگه چندتا علی اصغره

جوونای اهل حرم همه باهم بیان کمک
نمیتونم که تنهایی جمعش کنم بیان کمک

چه ذره ذره کم شده کمک کنید جمعش کنم
چه ریخت و پاشی هم شده کمک کنید جمعش کنم

کمک کنید جمعش کنم میون صحرا نمونه
برید بگردید توی دشت چیزی ازش جا نمونه

مگه میشه یادم بره وداعشو دم حرم
جوون رعناشو چه طور برای لیلا ببرم

یکی که نه صدتا دارم نبی اکرم میارم
برای تشییع تنش عبا دارم کم میارم

شاعر:علیرضا خاکساری

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

بزن به چوبه محمل فلک کنون سر خود را
حسین راهى میدان نمود اکبر خود را

وداع کرد ولى هشت مرتبه که نفهمیم
چگونه آمد و آرام کرد خواهر خود را

چنان براى لقاء خدا ز خویش برون شد
به چشم هم زدنى ترک کرد محضر خود را

بپرس از همه گبریان, نظیر ندارد
که مسلمین بکشند این چنین پیمبر خود را

پدر محاسن خود را گرفته بود به دستش
پسر شنید صداى فغان مادر خود را

گمان کنم که اگر مانده بود, عمه سکینه
گرفته بود به بر, دختر برادر خود را

گمان کنم که اگر مانده بود, شاه شهیدان
ز نیزه پاره نمى دید گوش دختر خود را

کسى که زد سر او را به نیزه, جایزه اش را
گرفت و خرج پسرهاش کرد این زر خود را

سخن خالصه کنم, عرض روضه این دو سه خط است
حسین گفت که محکم کنید معجر خود را!

شاعر:پیمان طالبی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

دلدار و دل آرام و دلاور علی اکبر
جمع اند همه آل کسا در علی اکبر

آن چیز که خوبان همه دارند در عالم
دارد همه را یک تنه در بر علی اکبر

فهم احدی نیست به یک ذره‌ی علمش
کم رفته اگر بر روی منبر علی اکبر

مضمون چه شعری است برازنده اش آخر
از مدح و ثنا هست فراتر علی اکبر

با گردش شمشیر به دستش همه گفتند
در کرب و بلا ثانی حیدر علی اکبر

حتی نرسیده ملک الموت به گردش
از میمنه زد تا که به مِیسر علی اکبر

در منطق و درخلقت و در خلق شبیه است
بیش از همه بر شخص پیمبر علی اکبر

معصیت آن را که محب است خداوند
بخشد به سخا روز جزا بر علی اکبر

از اسب زمین خورد و پدر گریه کنان گفت
دردا ؛ علی اکبر …علی اکبر …. علی اکبر

می خواست صد و ده پسر ارباب و به یک روز
این خواسته بنمود مُیسّر علی اکبر

از خوردن سر نیزه ای از پشت به پهلو
شد بانیّ مرثیه‌ی مادر علی اکبر

برخیز و اذانی بده هنگام نماز است
یک مرتبه ، یک دفعه‌ی دیگر علی اکبر

برخیز و در این دشت به فکر پدرت باش
خیره است به او دیده‌ی لشکر علی اکبر

از عهده‌ی جمع بدنت بر نمی آید
گشته است همه دشت سراسر علی اکبر

ای روشنی چشم پدر، چشم تو روشن
صحبت شده از غارت معجر علی اکبر

از  روضه همین قدر که گردید مزارش
هم قد مزار علی اصغر علی اکبر

شاعر:عرفان ابوالحسنی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

برای کشتن قبله خدا خدا کردند
هوا هوای مدینه ست کوچه وا کردند

شبیه زخمِ محبت ، نیامده زخمی
تو می روی و از این تن جگر جدا کرده اند

به راه و رسم یهودند این مسلمانان
که باز رسم پیمبر کشی بنا کردند

هرآنچه جسم تو را ریز کرده اند به جاش
مرا به داغ بزرگی ست مبتلا کردند

ببخش موی تو این بار دست دشمن رفت
به خون فرق تو یک دشت را حنا کردند

چقدر روح مرا بد گرفته اند از من
که ذره ذره تو را از دلم جدا کردند

شاعر:حامد آقایی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

دررزمگاه عشق نه فرق پسرشکست
گویی درست،شیشه ی عمرپدرشکست

پشتی که جز مقابل یکتا دوتا نشد
پشت حسین بودو زداغ پسرشکست

تاشدسپر به تیغ، سر شبه مصطفی
سر،شددوتاو رونق شق القمرشکست

شدباسرشکسته ززین سرنگون ولیک
باآن شکست،داد به بیدادگر شکست

سرسبزشدبه اشک،نهالم،ولیک خصم
تاخواست این درخت برآردثمر،شکست

مادر در انتظار، وز این بی خبر که تیغ
ازتوسر وازو دل وازمن کمرشکست

شاعر:استاد علی انسانی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

طاق ابروی تو ای ماه چه غوغا می کرد
دلبری از خود آن گنبد مینا می کرد

دشتِ لم یزرعِ خشکیده ی بی باران را
نَمی از نرگس شهلای تو دریا می کرد

عاشق دلشده ی وادی بی حد جنون
عشق را با رخ زیبای تو معنا می کرد

از مدارِ فلک انگار که بر روی زمین
ای مه افتادی و خورشید تماشا می کرد

هستی ات گشته پراکنده و از هر طرفی
باغبان تکه ی گلبرگ تو پیدا می کرد

این خزان با دل بیچاره همان کرد که با
قلب آن بلبل شوریده شیدا می کرد

خواست تا اینکه به آغوش فلک برگردی
رفرفی* بابت این کار مهیا می کرد

چه کند با غم هجران تو بستان و غزل
رفتنت باغ و چمن را همه صحرا می کرد…….

شاعر:حسن تقی لو

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

ای قد تو سرو ریاض حسین
نور دل فاطمه را نور عین

آینهء تمام‌قد رسول
امید لیلا و عزیز بتول

گرفته در دست، قمر آینه
تا تو کنی نگاه، در آینه

قدرِ شبِ قدر ز گیسوی تو
قبلهء ارباب یقین روی تو

ملاحت روی نبی در رخت
کلیم، دلباختهء پاسخت

گل ز رخ تو رنگ و بو وام کرد
چهر تو روز مهر را شام کرد

جوانی و به رهروان پیر عشق
اکبری و طنین تکبیر عشق

یم چو حبابی ست به پیش نمت
مسیح را چشم شفا از دمت

ماه، خجالت‌زدهء چهر توست
مهر، دلش لبالب از مهر توست

مور تو را فخر سلیمانی است
خضر پی لبت بیابانی است

سرو، سرافکندهء بالای تو
چشم ملائک به کف پای تو

یوسف اگر روی تو را دیده بود
بساط حُسن خویش بر چیده بود

داغ دل لاله به صحرا تویی
مایهء مجنونی لیلا تویی

حسین، خود به عالمی دلبرست
و آن که برَد دل از حسین اکبرست

ای حجرالاسود ما خال تو
قبله نمای کعبه تمثال تو

چشم و دل خامس آل عبا
قامت تو قیامت کربلا

اذن جهاد اگر تو را داده بود
هزار سر به پایت افتاده بود

ز پیش چشم اخترافشان او
رفتی و بردی ز قفا جان او

بانگ خدا حافظی ات چون شنید
موی پدر به لحظه ای شد سپید

شد چو نسیمی به سویت رهسپر
ندید از شکفتن گل اثر

نرگس دیدگان خود چو بستی
سرو قد پدر ز غم شکستی

شاعر:استاد علی انسانی

________________________________________________________

متن شعر شهادت حضرت علی اکبر (ع)

جای یک بوسه به روی بدنت نیست علی
قدر یک پلک زدن جان به تنت نیست علی

آنقدر غرق به خونی و به هم ریخته ای
اثر از زلف شکن در شکنت نیست علی

باز برخیزو به تکبیر دلم را خوش کن
گر چه از زخم توان سخنت نیست علی

گوش خودرا به کنار لبت آوردم آه …
سهم من بوسه ی خون از دهنت نیست علی

چه خزانی به گل تازه ی باغم زده اند
دلم اماده ی پرپر شدنت نیست علی

وقت آن است در آغوش عبا جمع شوی
وای برمن که مجال کفنت نیست علی

وقت آن است که از معرکه آزاد شوی
بال بگشا،برو اینجا وطنت نیست علی

شاعر:مهدیه نژاد ابراهیم