اشعار استاد زارع شیرازی – ولادت امام رضا (ع) سال ۱۴۰۰

شعر استاد زارع شیرازی – ولادت امام رضا (ع)

سَروَرِ انسان و جنّ.. شمس الشموس آمدخوش آمد
رهبردل… یاورِ کلِ نفوس آمدخوش آمد

حامی جان. حضرت مونس به جانست این امامم
عاشقم من در مقام عاشقی ات ناتمامم

شاهِ شاهان. حجّتِ هشتم به خلقِ حضرت پروردگارست
او نگار و دلبر و معشوق و جان و شهریارست

ابنِ موسی الکاظم و باشد حفیدِ نورِ صادق
شد گدایِ درگهش کلِ مَلک .کلِ خلایق

روز میلادِ رضای آل حیدر شادمانم
عاشق ودلداده ی راه علی شد دودمانم

بابِ حاجت میدهد عیدی . رضا امد به دنیا
دستِ من برگیر در دستت بحق نورِ زهرا

عیدیِ معصومه بر قلبم گذارم ای رضاجان
شکرِ حق. عشق تو شد دار و ندارم ای رضاجان

مشهدت در جمعِ زوارت… مدینه گشته امشب
آن حریمِ نور تو… بهرم سفینه گشته امشب

ای فدای مادرت.. نجمه فدای روی بابا
ای رضای موسوی… ای وارثِ نیکوی بابا

با تو نورِ عشقِ حیدر. در تمامِ من تمامست
با ولایت بر ولای حیدری .حُسن خِتامست

نیک گفتی ای فدایِ صوت زیبایت رضاجان
یک شروطی هست اصلِ آن شروط هستی کماکان

نور تو باشد ضمانت بر ولای سینه من
روح. هستی…. بر صدایم ای ندای سینه من

حبِّ مولایم رضا .شرط ولا شد بر خلایق
جز حلالی زاده ناگردد به عشقت مست و عاشق

زارع شیراز. عبدِ درگهِ شمس الشموس است
عابد و ساجد به خاکِ حضرت نفس النفوس است

 

لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی