اشعار استاد زارع شیرازی عید مبعث ۱۳۹۹

شعر سروده استاد زارع شیرازی عید مبعث

عید مبعث روز احیای بشر
نور آگاهیست در هر خیر و شر

رحمت للعالمین شد واسطه
روح قرآن مبین شد واسطه

آمد و همراهش عشق مرتضاست
حضرت آمِر به احکامش خداست

گفت از عشق علی بر گو سخن
هر که را عاشق بُوَد رفته مِحَن

روحِ آیات الهی را بگو
از دلت برگو به الحانِ نِکو

گفت یا احمد کلامم را بخوان
بین خوب و بد . تو نامم را بخوان

آیه ی قرآن بخوان بر عالمین
عشق حیدر. عشق زهرا و حسین

دین نباشد جز به حب حیدرم
مالکِ عالَم منم من داورم

رمز عرشم رمز جناتم علیست
ای بشر روح مناجاتم علیست

یا نبی . اتمام حجت کن به خلق
بازگو ایامِ حجت کن به خلق

از علی تا حجت بن العسکری
گو به حیدر . بر همه کس..سَروری

یا محمد با بشر ختم کلام
حرف آخر را بزن با احترام

بنده ی من گر به حیدر نوکری
در قیامت همره پیغمبری

گر علی را میشناسی از وجود
روز و شب نورم به تو آید فرود

از علی گو از علی و آل او
مرتضی هست و به دین . اکمال او

یک علی گفتم جنان شد مشتری
نگذر از این شعر نابم سَرسَری

گفت مولا من تمام نعمتم
بر مسیر کهکشانها حرکتم

قدرت خالق.بدستان من است
دیده ی عیسی که حیران منست

ناصر پیغمبرانم در زمین
ریسمان حق منم حبل المتین

من نَبَا هستم دلیل دین منم
محیی ی این دین و این آیین منم

با ولای من نمازت شد قبول
امر حق باشد ز غیرم کن عدول

من پدر بر اوصیای برترم
چشم حق هستم جناب حیدرم

آیه ی اَلیومَ اَکمَلتُ منم
هر چه را ناحق بُوَد من دشمنم

آیه ی انفاقِ بر مسکین منم
آنچه بر کافر شود سنگین منم

صوت ابواب بهشتست اسم من
مُعطی ی صد سرنوشتست اسم من

بعثت احمد برای حیدرست
کعبه ی خالق نمای حیدرست

گفت هرکس صد نمازش را بخواند
گرنباشدباعلی. دینی نماند

هرکه مبغض بر علی باشد به نار
دست مهدی هست سیفش یادگار

روز عید مبعث و شادی کنان
با دعای عجل ای صاحب زمان

دوره ای هستیم کذبست و نفاق
باید آقایم بیاید بر بُراق

آید آن یکتا امام منتقم
کیست تا داند مقام منتقم

عجل آقا جان. تویی محیی ی نور
وارث قرآن و انجیل و زبور

هدیه ای از حضرتت جانم گرفت
سرِّ پاکی روح و ریحانم گرفت

باب حاجات الامان صاحب زمان
عاشقانه بر امیر مومنان

حاجت قلبم عطا کن یا علی
قلب من را کربلا کن یا علی

انتخابِ روز موعود و امام
راز مکتومیست با این دل. تمام

زارع شیراز. را صد حاجتی ست
عاشقست و کار او بی طاقتی ست

 

لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی