اشعار آغاز امامت حضرت صاحب الزمان (عج) سال ۱۴۰۱

شعر آغاز امامت حضرت صاحب الزمان (عج)

هرچند در برابرت از ذره کم‌تریم
از دل‌خوشان آن نگه ذره پروریم

ای مهربان ترین پدر ! ای آبروی ما
مارا ببخش…ناخلف و آبرو بریم…

مارا ببخش…گرچه که دور از تو سالها‌ست
سنگین دلیم گاهی و گاهی سبک سریم

مایی که بی تو شیخ و فقیه‌ایم و مدعی
خود هاج و واج مانده‌ی معروف و منکریم

معصوم مردمیم! ولی در خفای خویش
درگیر توبه‌های مدام و مکرریم

مارا سر نگاه به صوم و صلاه نیست
دلبستگان جلوه‌ی محراب و منبریم

ایمانمان قوی‌ست! به قدری که آخرت
اصلا بعید نیست بفهمیم کافریم!

کاهیم و در توهم خود کوهی استوار
سنگیم و در تصور خود در و گوهریم

اما بگو اگر تو نباشی که بشنوی
از دست خود شکایت خود را کجا بریم

باید به جز تو با که بگوییم الغیاث؟
مایی که سخت بی کس و بی یار و یاوریم

“آقا” اگر تویی که همه بنده ایم ما
“رهبر” اگر تویی که فدایی رهبریم

یکبار اگر که رد شده‌ایم از برابرت
لطفی کن و دومرتبه مگذار بگذریم

شاعر:علیرضا نور علیپور

__________________________________________________________

شعر آغاز امامت حضرت صاحب الزمان (عج)

چقدر غم به دل روزگار می آید
شراره بر جگر سوگوار می آید

به لطف قسمت و تقدیر، خون دل هر شب
به میهمانی این لاله زار می آید

چه گریه ها که نکرده است مردم چشمم
صدای ناله ازین جویبار می آید

دلم خوشست که بعد از سیاهی اسفند
به باغ ماتم ما هم، بهار می آید

نگاه کن به غباری که در دل جاده است
سواری از پس این انتظار می آید

شاعر:سمیه مومنی

__________________________________________________________

شعر آغاز امامت حضرت صاحب الزمان (عج)

اکسیر کرامت شما می آید
انوار ولایت شما می آید

با فتح اخیر شام ان شا‌لله
امید که رایةِ شما می آید

این عزت قاسم سلیمانی ها
از سمت عنایت شما می آید

صد بار گرفتار شدند این مردم
هر بار شفاعت شما می آید

این خرقه سبزِ علوی ای آقا
الحق که به قامت شما می آید

ای کاش ببینم که ظهورت یکروز
با جشن امامت شما می آید

آمد خبر از غیب خبر در راه است…

شاعر:سید حسین میرعمادی