شعر مدح امیر المومنین (ع) سروده استاد زارع شیرازی ۲۷ تیر ۱۴۰۱

متن شعر مدح امیر المومنین (ع)

اهل عالم. سَرورِ پاکِ عبادِ حق. علیست
رهبرِ فرزانه ی دین و نمادِ حق . علیست

مصطفی بر روی منبر رفت در یوم غدیر
گفت ای مردم . علی بر کلِّ عالم شد امیر

دستِ حیدر را گرفت و با ولا فریاد زد
اسمِ مولا را بنامِ مرتضی فریاد زد

حیدر کرّار . شیرِ خالقِ یزدان .علیست
هادیِ قلبِ رسولان .باطنِ قرآن علیست

زادگاهش کعبه و مولودِ بیتِ ربّ . علیست
هم امامِ عالم و ناصر به این مکتب . علیست

اسمِ او مشتق شده از نامِ ربّ العالمین
خالقم اعلی و حیدر شد امیر المومنین

بس علی از عالی الاعلاست آیَت .بس علی
در نَهایت از عبادت. گشته غایت . بس علی

سوره ی دَهر و رکوعِ آیه ی قرآن بر اوست
شان تنزیل نَبَا . در سوره ی فرقان بر اوست

زوج و کفوِ فاطمه . همتایِ ذاتِ کوثرست
اهلِ عالم بس . وصیّ ی بعدِ احمد . حیدرست

بعدِ من . پیغمبری دیگر نباشد . اهلِ دین
گر که بُود اول . علی میشد پیمبر بعد ازین

اهل عالم . رمز و راز اولیا عشق علیست
علّتِ اعجاز و کارِ انبیا . عشق علیست

اوست تنها جانشینِ خاتمِ پیغمبران
قدرتِ حق . دستِ یزدان و امیرِ مومنان

حضرتِ حیدر. امامِ آسمانها و زمین
عُروَهُ الوثقی و از سوی خدا حَبلُ المَتین

از جمال اوست نورِ شمس و ماه و این نجوم
عبدِ درگاه علی. شاهانِ شرق و مُلکِ روم

کعبه ی رخسارِ او. بهر ملائک در سماست
ای خلائق بشنوید. عشق و ولایش کیمیاست

حجتِ پروردگارست و امیر عالمین
قلب زهرا را قرار و شاه بدر است و حنین

تاابد عبدِ درت هستم امیر المومنین
از محبّت بر تو سرمستم امیرالمومنین

زارع شیراز . مِهرت را به دنیایی نداد
هیچکس را جز وجودت. مَنصَبِ شاهی نداد

 

لینک کانال اشعار استاد زارع شیرازی