اشعار سالروز ازدواج حضرت علی و حضرت زهرا (س) – ۱۴۰۱

شعر سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س)

“یاعلی گفت با تمام وجود تا همه‌عمر با علی باشد
با علی باشد و طنین دلش دم‌به‌دم ذکر یاعلی باشد

آمد و چشم خانه روشن شد از حضورش، تلألؤ نورش
آمد و جلوه کرد تا با عشق، محو نور خدا، علی باشد

خانه یعنی بهشتی از احساس، زن این خانه تا که فاطمه است
خانه یعنی جهانی از امید، مرد این خانه تا علی باشد

شرح این زندگی فقط عشق است داستانی که خط‌به‌خط عشق است
حرفی از درد نیست وقتی که یار دردآشنا علی باشد

شب جشن است آمدم مادر! شاعر لحظه‌هایتان باشم
شعر زیباست تا زمانی که نور این بیت‌ها علی باشد

به دعای تو سخت محتاجم! مهربانِ علی دعایم کن!
تا دلم آنچان که می‌خواهی شیعۀ مرتضی علی باشد

ورد لب‌های من به لطف شما از ازل ذکر یاعلی بوده
لطف کن باز تا که ذکر لبم تا ابد نیز یاعلی باشد”

شاعر:سید محمد جواد شرافت

__________________________________________________________________

شعر سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س)

ماه هر شب تا سحر محو تماشای علی‌ست
تازه در این خانه زهرا ماه شب‌های علی‌ست

چشم دنیا روشن از ماه جمال مرتضاست
چشم زهرا روشن از روی دلارای علی‌ست

با شگفتی‌های دنیای علی بیگانه‌ایم
این‌ که دنیا پیش او هیچ است دنیای علی‌ست

بارها با اشک خود زخم علی را بسته است
گرمی این دست‌ها تنها مداوای علی‌ست

روز وانفساست محشر، شیعیان لاتحزنوا
این که محشر خاک پای اوست زهرای علی‌ست

یاعلی امضا کند یا فاطمه فرقی که نیست
آخرش امضای زهرا عین امضای علی‌ست

شاعر:عباس شاه زیدی

__________________________________________________________________

شعر سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س)

تا گل به نسیم راه در می‌آید
از خاک بوی گیاه در می‌آید
امشب به ستاره‌ها بگو کِل بکشند
خورشید به عقد ماه در می‌آید

دارد به زمین شمایلی می‌بخشد
بر ماه غرور کاملی می‌بخشد
این تازه عروس آسمانی دارد
پیراهن خود به سائلی می‌بخشد

بر هر چه به غیر عشق می‌تاخت علی
با خوب و بد زمانه می‌ساخت علی
از غم خبری نداشت تا وقتی که
بر فاطمه‌اش نظر می‌انداخت علی

آن خانۀ ساده را که خوشبو می‌کرد
لبریز صمیمیتِ شب‌بو می‌کرد
او شاه زنان بود، ولی نان می‌پخت
او گر چه فرشته بود، جارو می‌کرد

شاعر:ایوب پرند آور

__________________________________________________________________

شعر سالروز ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س)

خدا برای علی آستین که بالا زد
ز اوج عرش در خانه ء نبی را زد

بدون واسطه ناز کنیز خویش کشید
تمام کون و مکان را به نام زهرا زد

برای اینکه بخندد عروس؛روی حریر
هرآنچه خواست نوشتند و مهر و امضازد

نوشت حیدر و زهرا همیشه مال همند
کنار صفحه ء این روز را خودش تا زد

شاعر:قاسم نعمتی