شعر ولادت امام حسین (ع) سروده استاد زارع شیرازی ۵ اسفند ۱۴۰۱

شعر ولادت امام حسین (ع)

سرور کل بهمه …جان و جهانست حسین
نور حق . خون خدا . روح عیانست حسین

منشا نور و سبب بر همه عالم آمد
علت خلقت پیغمبر و آدم آمد

پسر دوم حیدر . گل گلزار نبی ست
نائبی پاک به الطاف محمد و علیست

گفت پیغمبر خاتم . منم از نور حسین
و حسینست ز من . ابن شهنشاه حنین

سبب خلق جنانست که رخساره ی او
عشق زهراست فقط روی چو مهپاره ی او

ماه هم خادم درگاه ولایش باشد
آسمان بنده ی الطاف صدایش باشد

اهل عالم بخدا رمز نجاتست حسین
ذکر اصلی به لب جسر صراطست حسین(جسر:پل)

روشنایی ی هدایت . همه از باب حسین
ادبم عرض شود بر همه اصحاب حسین

تو که هستی که جهان عاشق نامت شده است
همه ی جان و دلم مست پیامت شده است

ای عزیز دل زهرا و علی . آقا جان
شدم از نور ولایت چه جلی . آقا جان

تو نشاندی بدلم . نور . اباعبدالله
سینه از هجر . چه مهجور اباعبدالله

کربلا قبله ی جانست اباعبدالله
برتر از ارض و زمانست اباعبداالله

شب میلاد . سماوات . چراغانی شد
بهر این حضرت مولود . نگهبانی شد

عاشق نام تو و قبر شریفت هستم
تاابد با همه ی عشق و ولایت مستم

بخر و از ته دل . مهر بر این نامه. نگار
بهر این خادم خود . حق همان هشت و چهار

راز قلبم به کسی جز تو نگویم آقا
من فقط گل ز گلستان تو بویم آقا

عیدی زارع شیراز . عنایات تو هست
لذت اشک و همین نور مناجات تو هست

لینک کوتاه