شعر ولادت امام جواد (ع) سروده استاد زارع شیرازی ۱۲ بهمن ۱۴۰۱

متن شعر ولادت امام جواد (ع)
گل رخشان رضایی تو نگاری به بهشت
که خداوند گلم را بولای تو سرشت
حضرت جود . جواد بن رضا آقاجان
هستی و بود . جواد بن رضا آقا جان
پدرت شمس شموس. حضرت سلطانم شد
نور چشمان تو بس باطن قرآنم شد
عصمتت . ماه جهانیست به این عالم ملک
قدرتت لطف نهانیست به این عالم ملک
ارث از ضامن آهو به محبت داری
ای فدای حرمت . وه. که چه شوکت داری
پسر فاطمه و حیدر کراری تو
حضرت عشق.بحق.دلبرو دلداری تو
کاظمیه ست بهشت من و درگاه امام
چه حریمیست چه نوریست چه گویم ز مقام
حرمت نور و بحق نور سماوات تویی
وقت عرشی شدنم ذکر مناجات تویی
روز میلاد شده . هدیه ز تو میخواهم
لطف کردی که به درگاه . چنین دلخواهم
نظر مادر تو فاطمه بر نوکر شد
نوکر از خدمت درگاه تو بس. سرور شد
ای جواد بن رضا دست من و دامانت
گوشه قلب من و آینه ی ایوانت
امشبی زارع شیراز . چنین مست شده
ز محبت به توام فارغ از این هست شده
1- تنها دیدگاه هایی که با زبان فارسی نوشته شوند منتشر خواهند شد.
2- دیدگاه هایی که خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران باشند، تائید نخواهند شد.
3- از نوشتن دیدگاه هایی که ارتباطی با این مطلب ندارند خودداری کنید.