*خیمه دل سوختگان: لطفا برای شروع‌، بیوگرافی مختصری از خودتان بگویید؟

مهدی مبینی پور: حقیر مهدی مبینی‌پور متولد۱۳۵۷ تهران، اگر قابل باشیم از ستایشگران آل‌ا…(ص) می‌باشم و در زمینه شعر آئینی هم سیاه‌ مشقهایی رقم می‌زنم.

*خیمه دل سوختگان: از سوابق کاریتان بیشتر بفرمایید؟آیا شغل شما مداحی و ستاسیشگری اهل البیت (ع) هست؟

مهدی مبینی پور:از دوران طفولیت یعنی حدود۷-۶ سالگی وارد عرصه تلاوت قرآن شده و با تشویقهای والده محترمه‌ام کار را جدی گرفته و از حدود ۹ سالگی پا به عرصه مداحی نهادم که پدربزرگ گرامم جناب حاج آقای جباریان نقش بسزایی در ورودم به این عرصه ایفا نمودند.از ابتدا سعی در کسب معارف و علوم الهی نموده و به توصیه بزرگان مداحی را با نگاه هنری قدسی در کنار فراگیری علوم دینی و اهلبیت(ع) پی گرفتم که بحمدا… از محضر اساتید بسیاری بهره بردم از ابتدا هیچ‌گاه به مداحی به عنوان یک شغل نگاه نکرده بلکه بعنوان یک اصل، یک عشق، یک حقیقت و یک هنر آسمانی و قدسی به آن نگریسته‌ام.

*خیمه دل سوختگان:علت اینکه تصمیم گرفته‌اید، گذران معیشت شما از راه ستایشگری نباشد چیست؟

مهدی مبینی پور:مهمترین دلیل این استکه به نظر حقیر شغل یعنی اینکه آدمی کاری را برای شخصی یا سازمانی انجام دهد و در قبال آن کار و فعالیت مزدی بگیرد،‌حال سوال حقیر از شما این است که آیا صاحب کار و فعالیت ما که: تعظیم شعائر الهی، تبلیغ دین و مذهب، اقامه عزای آل‌ا…(ص)،‌ ترویج فرهنگ اهلبیت(ع) می‌باشد صاحب کاری مادی و دنیوی داردکه بخواهیم بعنوان شغلی دنیوی به آن بنگریم و مزد دنیوی از او طلب کنیم؟! نه قطعاً صاحب امر ما کس دیگری است و مزد حقیقی به دست اوست…. اصلاً اگر هم به فرض با اصل صله به عنوان برکت زندگی موافق باشیم، نظر حقیر این است که وقتی یک روضه‌خوان با اخلاص می‌خواند و حتی یک قطره اشک از چشم کسی جاری می‌شود، اگر تمام کوهها را طلا کنیم و به او تحفه بدهیم باز کم است، پس از دست دنیا و مردم دنیا برنمی‌آیدکه اجر روضه‌خوان را بدهند و کار دست صدیقه طاهره(س) است و بس…

*خیمه دل سوختگان:تحصیلات خود را تا کجا ادامه داده‌اید؟

مهدی مبینی پور:در حال حاضر دانشجوی رشته الهیات گرایش علوم قرآن و حدیث در مقطع کارشناسی هستم.

*خیمه دل سوختگان: آیا اهل ورزش نیز هستید؟

مهدی مبینی پور: اهلش هستم ولی وقتش را ندارم ولیکن گاهی به شنا رو می‌آورم.

 مهدی مبینی پور:مختصری در ابتدا عرض کردم، ابتدا با تلاوت قرآن نزد استاد نداف آغاز کردیم و بهمراه خانواده با آن شور حال نوجوانی قدم به عرصه زیارت مسجد مقدس جمکران در شبهای چهارشنبه گذاشتیم که مقدمه‌ای شد برای واله و حیران شدن ما به خدمت به آستان قدسی اهلبیت(ع) در کسوت مداحی که پدربزرگ بزرگوارم جناب حاج آقای جباریان نقش بسزایی را در این امر داشتند. بچه‌تر از حال بودیم که رفتن به جمکران و حال وهوای زائران در مسیر راه و دعای توسل خواندن حاج علی آقای خورشیدی در مسجددیوانه‌وار ما را اهل زمزمه و آوا در مسیر راه نمود و با توصیه حاج آقای ثقفی دعای توسل را در ۹ سالگی حفظ کردیم و در اتوبوس در مسیر می‌خواندیم که این شد شروعی برای ما با همه آلودگی، نکته‌ای که شاید برای برخی ازجوانان مشتاق به مداحی جالب باشد این است که از آنروز که حدود ۲۵ سال می‌گذرد خاطرم هست که یک شب در میان شور وحال نغمات عاشقی درهمان اوایل مداحی با حالتی قابل توجه آرزو کردم که روزی بشود که ما هم درمسجد جمکران بخوانیم و حال که حدود ۷-۶ سالی است که به این توفیق دست پیدا کردیم یاد آن دوره و زحماتی که برای فراگیری علم و فن مداحی کشیدیم خستگی را از تن بدر می‌برد،‌گرچه آلوده‌ایم ولی مولا همیشه ما را شرمنده خود کرده است!

*خیمه دل سوختگان:اشخاصی که به گردن شما حق استادی دارند چه کسانی میباشند؟استاد شما در مداحی چه کسانی بودند؟آیا خودجوش رشد کرده اید؟

 مهدی مبینی پور:در ابتدا خودجوش بود و از نوارهای حاج منصور آقا و حاج سعید آقا استفاده می‌کردم و تقلیدی می‌خواندم ولیکن اساتید بسیاری را تجربه کردم، به قول مرحوم آیت‌ا… حق‌شناس(ره) استاد باید دو بال داشته باشد، یکی بال علم و یکی بال دل…. ۱ـ بنده هم همیشه دنبال اینجور اساتید بودم که برای اختصار از حاج احمد عشقی(ره) و حاج سعید حدادیان نام می‌برم. گرچه حاج آقای حدادیان فقط استاد مداحی برای من نبود و در این حدود ۲۰ سال که در محضرشان هستیم درس زندگی و بندگی را در کنار مداحی از ایشان آموخته‌ایم و ایشان در حق حقیر مانند برادری بزرگتر و در خیلی جاها نقش پدری داشتند گرچه بنده ناقابل بوده وهستم ولی تقوی و عزت نفس ایشان باعث بهره‌مندی ما از فضائل وجودی این گوهر ناشناخته ستایشگری آل‌ا…(ص) گردید.

*خیمه دل سوختگان:برای مادحینی وشعرایی که میخواهند همانند شما مقبول حضرت سیدالشهدا(ع) باشند چه توصیه ای دارید؟

مهدی مبینی پور: اولاً گمان می‌کنم که نفس سوال کمی ایراد دارد، چون درست است مولای ما رحمت‌ا…الواسعه و کریم است، لکن با کوله‌بار پرگناهی که ما داریم معلوم نیست که مقبول ارباب بیفتیم، گرچه کریم است….! اما اگر بعنوان کمترین بخواهم عرایضی داشته باشم این است که درسی که از اساتید و بزرگان گرفتیم و به تجربه نیز به ما ثابت شده بیش از هرچیزی برای هرکس که بخواهد در دستگاه اهلبیت(ع) کار کند چه مداح، چه شاعر، چه ناظم چه خادم و… اولی و مهمتر از همه تقوی و اخلاص است.  فقط به صرف یک صدای خوب و شعر خوب آدم مقبول نمی‌شود! نیت عمل مهم است. برای چه، برای که، با چه قصدی مداحی می‌کنی یا شعر می‌گویی؟ امام حسین(ع) را به چه قیمتی می‌فروشی!!!! یعنی اینکه حاضری برای اینکه خودت به شهرت برسی یا خدای نکرده به پول برسی، هر بلایی سر مجلس اهل بیت(ع) و گوشهایی که منتظر شنیدن معارف الهی و آل‌ا…(ص) هستند با هرصوت و نغمه و ملودی‌ای بیاوری؟!!! اصلاً حقیر وارد این حوزه نشوم بهتر است که دل بسیار پری دارم و گوشهای ناشنوا!!!

*خیمه دل سوختگان:چه کتابها و مقاتلی را برای شعر سازی برای دوره تخصصی مداحی پیشنهاد میکنید؟آیا کتبهای آموزشی در این زمینه هم موجود میباشد؟

 مهدی مبینی پور:این سوال را باید اساتید و پیشکسوتان پاسخ دهند ولی درحد فهم حقیر: کتب منتهی‌الآمال، لهوف، خصائص‌الحسینیه، مقتل‌الحسین(ع)، قمقام زخار، ابن مقرم و کتب تاریخی موردوثوق علمای شیعه در زمینه مقتل و کتب اشعار اساتیدی چون حاج آقای سازگار، حاج آقای انسانی، حاج آقای مؤید، حاج آقای چایچیان، استاد مجاهدی، حاج آقای زمانی، حاج آقای جعفری و شعرای جوانی که خالصانه می‌سرایند چون: آقایان لطیفیان، برقعه‌ای، قاسمی، لک، جواد حیدری، زنگنه، جوادی و دیگر عزیزان خوش ذوق وقریحه و کتب انتشارات آرام دل و انتشارات هلال در بُعد آموزشی.

*خیمه دل سوختگان: آهنگ های اشعار برای خودتان هست؟یا از کسانی دیگر کمک میگیرید؟لطفا نام ببرید؟

مهدی مبینی پور: بنده غالباً سعی می‌کنم فقط از نغمات حاج آقایان ارضی، حدادیان، خلج، کریمی و محمدرضا طاهری استفاده کنم لکن در ساختن سبک بهره چندانی ندارم بطور مختصر در این زمینه کار می‌کنم ولی از سبکهای دوستان استفاده کرده و شعرش را خودم تنظیم می‌کنم که در زمینه سبک و آهنگ نوحه‌ها و سرودها بیشتر با آقای حاج عباس نمدچی و کربلایی محمدحسین حدادیان و تنی چنداز دوستان دیگر کار می‌کنیم.

*خیمه دل سوختگان: بهترین دوستان شما در مداحی چه کسانی هستند و با چه مداحانی رفاقت دارید؟

 مهدی مبینی پور:منظور شما را از دوست متوجه نمی‌شوم. چون اگر معنی متداول را داشته باشد نوشتن نام دوستان در این زمینه، درکاغذ نمی‌گنجد. ضمناً بنده با همه شیعیان امیرالمؤمنین(ع) بالاخص نوکران امام حسین(ع) دوست هستم، حتی با آنها که با بنده دشمن هستند!

*خیمه دل سوختگان:با این دوستان چگونه آشنا شده اید و رفاقت آغاز کردید؟

مهدی مبینی پور: الحمدا… که با همه دوستانمان زیر پرچم ارباب آشنا شدیم و در مجالس روضه و سینه‌زنی رفاقت را آغاز کردیم که البته بهترین‌ها را درجوار استاد عزیزم حاج آقای حدادیان و جلسه هفتگی روضه‌ی خودمان که به نام حضرت صدیقه(س) مزین است یافته‌ام.

*خیمه دل سوختگان: آیا برای خودتان تشکیل زندگی داده اید وهمسر دارید؟

 مهدی مبینی پور: بله.

*خیمه دل سوختگان: شما چندتا برادر دارید؟و آیا برادران شما از مداحان و دل سوختگان اهل البیت میباشند؟

مهدی مبینی پور:یک برادر دارم، همه شیعیان مولا از دلسوختگان اهلبیت(ع) هستند ولی ایشان مداح نیستند بلکه در هنر خطاطی و گرافیک استادند.

*خیمه دل سوختگان: الان بعضی مداح­ها به خصوص اشعار نوحه را خودشان می­گویند و از اشعار شاعران آئینی کلاسیک کم‌تر استفاده می‌کنند. این مسئله آسیبی برای شعر و شاعری در مداحی ایجاد نمی‌کند؟ اگر خود مداح شعرهایش را بگوید، امکان دارد سطح شعر را پایین بیاورد?

مهدی مبینی پور: اگر با معارف اهل بیت(ع)،‌تاریخ اسلام، علم حدیث و روایات، قرآن و آیات و قصص، فن شاعری و حتی علوم اولیه شعرمانند وزن و قافیه و ردیف و صنایع مختلف آشنایی  داشته باشند، خوب است زیرا مداح حال و هوای مجلس و مستمع‌اش را بهتر می‌داند لکن پرهیز از استفاده از شعر اساتید و شاعران آئینی و البته ارزشی قطعاً موجب ضعف و فاصله گرفتن فرد از مضامین و الفاظ جدید و صنایع …… خواهد شد. بطور مثال خود حاج آقای حدادیان شاعری بسیار توانمند و با معلومات هستند اما بارها دیده شده که در مجالسشان از اشعار اساتید دیگر و گاهاً از اشعار شعرای جوان هم البته پس از تذکر و اصلاح،‌استفاده کرده‌اند.

*خیمه دل سوختگان:جناب آقای مبینی پور  در صورتیکه صحبت خاصی دارید نیز بفرمایید؟

 مهدی مبینی پور:صحبت خاص حقیر به خودم و دیگران بویژه ذاکرین اهلبیت(ع) در یک کلمه خلاصه می‌شود که در ابتدا گفتم و آنهم تقوی است. اگر بنده که منبر می‌‌روم و برای مردم روضه و مناجات می‌خوانم و گاهاً حتی نصیحت می‌کنم خودم متخلق به اخلاق نباشم، اهل نماز اول وقت نباشم، با قرآن انس نداشته باشم، پای درس علما زانو نزم، به هر قیمتی دنبال شهرت در دنیا باشم و از این دست نواقص، آن وقت این خواندن چه فایده و ثمره‌ای در عقبی برای من خواهد داشت؟!!!!

*خیمه دل سوختگان: در  پایان اگر نصیحت و پندی برای مادحین جوان و  نوپا دارید بفرمایید؟

-به قول اساتید ما مداح باید با یک مجتهد متخلق به اخلاق دارای مذاق ولایی مرتبط باشد یعنی در کلام ساده بروید زانو بزنید محضر علما و از ایشان فاصله نگیرید،‌ بدون استاد اخلاق که نمی‌شود!

-اگر دوجا تحسینتان کردند مغرور نشوید و اگر دو جا هم تقبیحتان کردند ناامید نگردید.

-به خود سیدالشهداء(ع) قسم مداحی زحمت دارد، باید سختی بکشید،‌این هنر قدسی مرد راه می‌خواهد. اینکه فقط و فقط شور بخوانیم و حتی صدهزار نفر هم دور ما را بگیرند که نشد کار، پس شعورش که همان تقواست کجا رفت؟ اخلاص چه شد؟ رضا و خشنودی مردم باید برای ما مهم باشد یا حضرت صدیقه(س) و امام زمان(عج)؟!!!

-برای ۵ نفر ۱۰ نفر بخوان ولی بااخلاص بخوان و اشک بریز و معرفت کسب کن بهتر است از اینکه برای دهها هزار نفر بخوانی و مجلس اهلبیت(ع) را تبدیل به چیزهای دیگر بکنی…!

-خدا به همه آنهاکه خالصانه در راه خدمت به آستان مقدس اهلبیت(ع) زحمت می‌کشند بویژه ذاکران و خطبا و شاعران و همین خیمه دلسوختگان اجر دنیا و آخرت عطا فرماید و دعا کنید که بعد یک عمر نوکری عاقبت بخیر شویم، یا شهادت، یا مرگ در روضه.

-راستی یادمان نرود سیاست ما فقط و فقط پیروی از ولی فقیه است والسلام.